Læknablaðið - 15.04.2007, Blaðsíða 84

UMRÆÐA & FRÉTTIR / LANDSPÍTALI
inga sem hér eru stundaðar er ótvíræður þó flókið
geti verið að útskýra hvernig. Þegar um snúin og
flókin tilfelli er að ræða þá verðum við margoft vör
við það að aðkoma læknanemanna hvetur þá sem
eru að sinna sjúklingunum, sérfræðingana fyrst og
fremst, til meiri gagnrýnnar hugsunar. Gagnrýnin
hugsun er vissulega alltaf til staðar en hún skerpist
þegar menn eru með nemendur. Sjúklingar með
flókin og erfið tilfelli hagnast tvímælalaust á þessu
samspili. Þetta sjáum við á hverjum einasta degi.
Háskólasjúkrahús er endastöð í heilbrigðiskerf-
inu, þangað koma erfiðustu og flóknustu tilfellin
og menn þurfa virkilega að beita fræðunum á sem
skarpastan hátt. Þá leggja læknanemar sitt lóð á
vogarskálarnar með því að spyrja áleitinna spurn-
inga, hjálpa til við heimildaleit og útskýra tilfellin.
Það er kannski helst þegar um rútínuverk er að
ræða sem kalla ekki á mikla yfirlegu sem hægir
á verkferlum vegna kennsluþáttarins. En oft vill
ávinningurinn af hinu gleymast þegar verið er að
ræða kosti og galla þess að reka öflugt háskóla-
sjúkrahús. Svo má ekki gleyma uppvexti nemanna
hér sem er forsenda nýliðunar heilbrigðisstétta.
Þeir þroskast á nokkrum árum úr því að þiggja
kennslu og lærdóm yfir í að kenna, þjóna sjúkling-
um og taka þátt í vísindarannsóknum.
Þegar við tölum um lœknanema erum við að
tala um ansi breiðan hóp og mislangt á veg kominn
í námi sínu. Sem einnig útskýrir þann fjölda sem
hérfer ígegn á ári hverju.
„Já, læknanemar fara í gegnum ýmsa kúrsa hér
á 4., 5. og 6. ári læknanámsins en eftir útskrift úr
læknadeildinni þá tekur kandídatsárið við sem er
12 mánaða tímabil sem allir verða að klára til að
geta fengið lækningaleyfið. Samsetning kandídats-
ársins er að miklu leyti ákvörðuð með lögum, hver
læknir verður að taka ákveðinn tíma á lyflækn-
ingadeild, skurðdeild, heilsugæslu og síðan á hver
og einn eitthvert val um deildir. A síðasta ári
höfum við lagt sérstaka áherslu á kandídatana og
sett upp móttöku þar sem þeir fá þrjá hálfa daga
á námskeiði þar sem spítalinn er kynntur og farið
yfir ákveðin atriði er lúta að læknisstarfinu. Okkar
skoðun er sú að þetta sé fyrsti áfangi að sérnámi
hvers kandídats, þar sem náminu í læknadeild er
lokið og starfsnám tekur við. Hversu mikilvægur
námsþátturinn er sést best á því að við á SKVÞ
gerum ráðningarsamninga við kandídata og ég er í
rauninni þeirra formlegi yfirmaður þó enn sé það
þannig að þau fái laun frá hverri deild fyrir sig eftir
því sem þau færast til innan spítalans.
Við tókum nýja hjúkrunarfræðinga inn á síðasta
móttökunámskeið og það gafst mjög vel. Þessar
stéttir eiga auðvitað margt sameiginlegt og okkur
fannst líka full ástæða til að leggja áherslu á sam-
starf þeirra og þetta reyndist bæði mjög þarft og
„Ætlum okkur að gera enn betur í vísindarannsóknum, ”
segir Ólafur Baldursson.
gagnlegt. Við viljum líka fylgjast vel með hvernig
kandídötunum reiðir af á árinu og til þess höfum
við sett upp matskerfi þar sem þau eru metin í
hverjum mánuði, og þá er spurt um þekkingu og
samskipti við sjúklinga og samstarfsmenn svo eitt-
hvað sé nefnt. Þetta skilaði mjög góðum árangri
í vetur og greinilegt að það borgar sig að fylgjast
vel með. Svo að loknu kandídatsárinu þá fá þau
diplóma frá okkur og það hefur nánast alltaf geng-
ið snurðulaust fyrir sig, skjal sem þau leggja fram
þegar þau sækja um lækningaleyfi til heilbrigð-
isráðuneytisins.”
Hvað er þetta stór hópur árlega?
„Þetta eru 35-40 á ári en svo fáum við núorðið
alltaf nokkra íslenska læknakandídata sem lært
hafa erlendis, flesta frá Danmörku og nokkra frá
Ungverjalandi.”
Sjáið þið einhvern mun á námi og undirbúningi
þeirra sem lært hafa erlendis miðað við lœknanema
úr HÍ?
„Engan stóran mun. Við höfum sjálf spurt
okkur þessarar spurningar og fylgst vel með
þessu. Áherslumunur í náminu á vissum sviðum
er þó greinilegur og til að mynda hafa danskir
læknanemar til skamms tíma fengið meiri kennslu
í samskiptum en íslenskir læknanemar. Þetta hefur
reyndar breyst því nú er byrjað að kenna sam-
skiptakúrs við læknadeild HÍ. Þessu var klárlega
ábótavant í náminu hér heima og algjörlega
tímabært að taka þetta upp. Við leggjum mjög
mikla áherslu á að samskipti við sjúklinga og
348 Læknablaðið 2007/93