Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2003, Blaðsíða 133

VORLEYSINGAR?
ástæðu tdl að óttast. Það hefur því lítið að segja að gagnrýna andstæðing-
ana fyrir hræðsluáróður, en gera svo ekkert til að yfirvinna ástæðumar
fyrir því að slíkur áróður hafi áhrif.
Breski Verkamannaflokkurinn átti við þetta vandamál að etja og taldi
sig þurfa að ganga í gegnum einhverskonar endurfæðingu til að öðlast
traust kjósenda. „Labour“ varð „New Labour.“ Stoínun Samfylkingar-
innar (sem kosningabandalags) varð ekki endurfæðing af þessu taginu,
heldur fremur fyrstu skrefin í hreinsunareldinum. Samfylkingin var - og
það með réttu - á síðasta kjörtímabili oft sökuð um stefnuleysi eða óskýra
stefnu. Frá því að Samfylkingin var formlega stofnuð hefur markvisst
verið unnið að því að skýra stefnuna, í efnahags- og utanríkismálum er
hún núna eins og snýtt úr nös Jóns Baldvins Hannibalssonar. En stefnu-
breyting ein og sér dugar ekki; kjósendur verða að trúa að hugur fylgi
máli. Ef litdð er yfir frambjóðendur Samfylkingarinnar fyrir kosningarnar
þá er það sláandi að þar er enginn í efstu sætum sem getur talað um efna-
hagsmál þannig að þjóðin hlusti og þvingi andstæðingana til svara. Þrátt
fyrir stærð sína er þingflokkur Samfylldngarinnar næsta einsleitur að
þessu leytinu; þar er enginn „náttúrlegur“ fjármálaráðherra. Trúverðug-
leiki í efnahagsmálum er og hefur verið akkilesarhæll Samfylkingarinnar.
Flokkurinn hefur verið sér meðvitaður um vandann. Þannig sagði Ossur
í viðtali við DLþann 14. september 2002: „Við höfum ekki náð að fullu
þeim trúverðugleika sem við þurfum, en þetta er allt saman að koma.“
Vön Ossurar var sú að flokkurinn „nái varnalegum trúverðugleika“ í
efnahagsmálum. Vandinn er sá að þetta tókst ekki fyrir kosningar, enda
virðist Samfylkingin ekkert hafa gert fyrirfram til að verjast yfirvofandi
„hræðsluáróðri.“ Forystu flokksins hlýtur þó að hafa verið ljóst að
sterkasta trompið á hendi ríkisstjórnarflokkanna var „stöðugleikinn“;
tromp sem flokkamir myndu spila út gegn nánast allri gagnrýni á einstök
verk og málefni. Ingibjörg Sólrún er holdgervingur þess að Samfylking-
in geti stjómað án þess að leggja allt í rúst, en það reyndist ekki nóg.
Hvers virði er Tony Blair, ef Gordon Brown fylgir ekki með í pakkanum?
Framtíðarhorfur
Ríkisstjómin hélt velh vegna þess að Framsóknarflokkurinn náði að
bjarga sér fyrir hom á síðustu stundu. Framsóknarmenn þakka auðvitað
sjálfum sér það alfek, en ættu ekki síður að þakka keppinautum sínum