Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2003, Blaðsíða 111

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2003, Blaðsíða 111
DÓRA í MEÐFERÐ FREUDS er gloppótt", „þetta er ófullnægjaiidi“, „ég skildi ekkert þarna og geri það ekki enn“. Þetta er ekki aðeins mælskubragð því að eins og Patrick Ma- hony bendir á er geldingarþemað of áleitið í sögunni til að hægt sé að horfa fram hjá því, textinn talar ekki bara um kynferði heldur verður hann kynferðislegur.41 Meðferð(in á) Dóru er ferli sem Freud var ekki búinn að leiða til lykta. Hann er ekki búinn þegar Dóra segir honum upp og hann vill og þarf að skrifa úr sér spennuna, skrifa sig frá vandamálinu, reyna að ljúka sögunni. Dórusagan fær þannig sjálfs-greinandi einkenni nútímabókmennta og við getum líka séð að Freud verður sjálfur meiri og meiri aðalpersóna í sögu sinni. Það sem mestu máli skiptir er barátta hans og sannleiksleit, vilji hans til að afhjúpa leyndarmál Dóru, sýna fram á það sem hún veit en þetta verður æ vonlausara verkefni eftir því sem meira er reynt, öryggisleysið byrjar að grípa um sig, þversagnir hrannast upp, nýjar spumingar vakna um leið og öðrum er svarað. Textinn ein- kennist af tvíræðni á öllum sviðum; íróm'a og sjálfsírónía Freuds (meðvit- uð og ómeðvituð) vinnur gegn hinni meintu vísindalegu orðræðu. Samkvæmt Jacques Lacan byggja kenningar Freuds um yfirfærsluna á þeim fánýta draumi að sjúklingurinn sem kemur í meðferð búi yfiir fast- settum og tilbúnum sannleika sem sálgreinandinn geti afhjúpað. Það er hins vegar engin slík fastsett merking til, sá sem er í greiningu býr sig í raun til í orðræðu sinni sem fer fram í samspili hans og sálgreinandans. Þessi orðræða er sá sjúklingur sem við höfum. Þegar merkingarmyndun í greiningunni frýs er sálgreiningin strönduð af því að meðferðin er ferli sem er í raun óendanlegt. „Sannleikurinn“ verður til í þessu túlkunar- ferli, lestrinum, skrifdnni, leitinni, samtalinu og það er í því sem sál- greiningin og bókmenntimar mætast.42 Þó að Freud hefði trúlega getað samþykkt þennan skilning, sem er í raun í framhaldi af síðari kenningum hans um tdirfærsluna, hefði hann trúlega samt orðið að reyna að ljúka og loka sögunni af Dóru. Hann varð að eiga síðasta orðið. Sídasta orðið? Sálgreinandinn Felix Deutsch hafði samband við Freud árið 1923 og sagðist hafa verið kallaður til sjúklings sem þjáðist af suði fyrir hægra 41 Mahony velur 23 dæmi úr textanum þar sem sagt er með sömu eða svipuðum orð- um að greiningin hafi verið rofin (e. broken off), Patrick Mahony, 1996, s. 119-120. 42 Jacques Lacan, 1985, s. 93-94. 109
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.