Frjáls verslun - 01.07.2006, Blaðsíða 25

F R J Á L S V E R S L U N • 7 . T B L . 2 0 0 6 25
FORSÍÐUEFNI
hækkaði. Bankarnir brugðust við þessu og breyttu ýmsu í sínum
vinnubrögðum. Gagnrýnin kom góðu til leiðar.“
- Launamál forstjóra hafa verið í brennidepli. Þú hefur
gagnrýnt ummæli Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur, sem
sagðist vilja beita lífeyrissjóðum til að draga úr ofur-
launum forstjóra. Hver voru helstu rök þín gegn þessum
tillögum formanns Samfylkingarinnar?
„Lífeyrissjóðir hafa ekkert afl til að blanda sér
í launapólitík. Samanlagt eiga þeir líklega 15%
af öllu samanlögðu hlutafé í íslenskum almenn-
ingshlutafélögum og gætu í krafti þess kannski
náð einum manni í stjórn til að sinna þessu
gæsluhlutverki hins óháða hluthafa, sem er svo
nauðsynlegt. Það er þó ýmsu hægt að breyta í
starfsháttum fyrirtækja með umræðunni einni
og sér. Þannig vil ég til dæmis að kauprétt-
arsamningar stjórnenda fyrirtækja séu opnir og
lagðir fram til samþykktar á fundum hluthafa.
Skriflegar og leynilegar kosningar eru bestar
fyrir stjórnandann, þá veit hann nákvæmlega hvar og hvernig hann
stendur á hverjum tíma. Hefur miklu skýrara umboð frá hluthöf-
unum en ella og slíkt er í samræmi við þá nýju tíma og áherslur
sem nú eru að ryðja sér til rúms,“ segir Víglundur og bætir við að
mikilvægt sé að stjórnendur fái umbun í samræmi við árangur.
Öðruvísi haldist fyrirtækjum ekki á góðu starfsfólki.
„Í gamla daga fengu loðnuskipstjórar oft talsvert meira en
tvöfaldan hlut, eins og kjarasamningar kváðu á um. Á þessum tíma
voru skipstjórar einhverjir hæstlaunuðu menn landsins og enginn
æpti yfir háum launum þeirra.“
Kolkrabbinn réði miklu
Áður fyrr var Víglundur einn helsti gagnrýnandi íslenska „Kol-
krabbans“ svonefnda, viðskiptaveldisins í
kringum Eimskipafélag Íslands. En stóð þessi
kynjaskepna íslensku viðskiptalífi fyrir þrifum
og var hún jafn fyrirferðamikil og af var látið?
Víglundur segir erfitt að dæma um það nú, í ljósi
þeirra breytinga sem orðið hafi með EES-samn-
ingnum, einkavæðingu ríkisfyrirtækja og fleira.
„Umræðan um Kolkrabbann var oft á þeim
nótum að hann ynni gegn samkeppni. Sjálfur
hef ég í mínum rekstri hins vegar ekki vanist
neinu öðru en samkeppni og veit að hana geta
menn ekki keypt af sér eða lokað fyrir með
bellibrögðum. Samkeppni er nauðsynleg leið
til framþróunar, en menn mega samt ekki ganga of hart fram eða
láta stjórnast af blindri heift gagnvart keppinautum. Stundum
drepa menn keppinautinn og sjálfa sig í leiðinni, nema þegar þeir
átta sig í tíma geta þeir fikrað sig til baka eins og gerðist á mat-
vörumarkaðnum á síðasta ári. Auðvitað er óumdeilt að Kolkrabb-
inn réði miklu og í viðskiptalífinu voru valdablokkir. Talað var
„Þjóðarsáttin tók á og bjó
til hroðalega kreppu á
árunum 1991 til 1994.
Á tímabili var ég ekki viss
um hvort BM-Vallá myndum
lifði af þar sem við urðum
að afskrifa viðskiptakröfur
upp á hálfan milljarð á
verðlagi þess tíma.“
Víða þarf steypu. Við
byggingu skíðamann-
virkja í Skálafelli var þyrla
notuð til að flytja steypu í
undirstöðu mastra.
Vikurútflutningur hefur lengi verið aukabúgrein hjá
BM-Vallá. Þessi mynd var tekin í vikurgryfjum við
Búrfell, nærri Heklurótum.
FV.07.06.indd 25 7.9.2006 12:51:48