Tímarit Máls og menningar - 01.09.1984, Blaðsíða 50
Tímarit Máls og menningar
um til erótískar ímyndir) og hefur til að bera bæði kynþokka (kynþokki
einkaritarans er í réttu hlutfalli við það álit sem húsbóndinn nýtur) og
ákveðinn frískleika sem starfsþjálfunin hefur ekki svipt hana. Ef lesandinn
myndi eftir tísku fimmta áratugarins mundi hann gera sér grein fyrir
táknkerfi myndarinnar. Þá færi það ekki fram hjá honum að stúlkan er í
dropóttri blússu. I þeim svarthvíta heimi góðs og ills, sem birtist í teikni-
myndunum, tjáir þetta ótvírætt hreinleika. I teikningunum sem koma á eftir
verður ljós andstæðan milli þessarar léttu fíndropóttu blússu og þröngs
silkiklæðnaðar glæfrakvendisins.
Sjöundi myndrammi. Eftir margbrotnar táknfræðilegar skírskotanir
teikninganna á undan kemur nú sú sjöunda með samtali Steves og einkarit-
arans. Með samtalinu bætir hún nýjum þáttum í hugmyndaheim sögunnar,
en aðalhlutverk hennar er að undirbúa áttundu mynd. Ritarinn skýrir Steve
frá símhringingu, sem hún var í þann veginn að fá þegar hann kom inn, og
kynnir þann sem er í símanum: „Þetta er herra Dayzee, einkaritari Copper
Calhoon, úlfynju hlutabréfamarkaðarins." — „Hm, þeir kalla hana „kopar-
hausinn". Það væri gaman að vita hvort hún gólar eða hvæsir.“ I þessu
samtali er margt gefið í skyn. Nafn einkaritarans minnir á smáblóm (daisy)
— og þegar við fáum að sjá hann kemur í ljós að kjánaskap hans hæfir svo
kátlegt nafn. Nafn ungfrú Calhoon sjálfrar er „Copper“ (kopar, sem einnig
er notað um rautt hár), svo að maður sér fyrir sér mikið rautt hár.
Viðurnefnið sem Steve getur um kallar ekki aðeins fram mynd af eirrauðu
höfði heldur er það líka nafn á hættulegri slöngu. Þess vegna notar hann
orðaleikinn með að góla (eins og úlfurinn) og hvæsa (eins og slangan).
Gagnvart slíkri persónu reynist Steve vera fordómalaus og hvergi smeykur.
Áttundi myndrammi. Umhverfiskynningin er frábær. Allt ber vott um
mesta íburð með stíleinkennum frá ýmsum skeiðum 19du og 20stu aldar.
Lóðréttar línur eru ríkjandi, svo að við sjáum fyrir okkur sal þar sem hátt er
til lofts og vítt til veggja. Einkaritari Copper Calhoon er klæddur eins og
stórlax í óperettu; flónskusvipurinn — sem kemur enn betur í ljós á næstu
myndum — dregur ekki athyglina frá íburðinum sem hver þráður í fötum
hans ber vitni um. Og af einkaritaranum getur maður dregið ályktanir um
konuna sem er yfirmaður hans: Copper Calhoon sést á bak við mjög stórt
skrifborð, í svartri dragt sem nær alveg upp að hnakka. Persónuleikinn
kemur betur fram á næstu myndum, en nú þegar getum við séð að hún er
vísvitandi blanda af Mjallhvít og Hollywoodleikkonunum Veróníku Lake í
„Konan mín er norn“ og Hedy Lamarr. Hún er umfram allt óheillakvendi,
femme fatale, og skírskotanir til mæðraveldis í viðskiptalífinu hverfa að
400