Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1987, Qupperneq 31

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1987, Qupperneq 31
Að eignast líf sýndu mér orð þitt segðu mér það allt gerðu það okkar beggja Okkur ber að miðla og gefa, deila með öðrum, ekki sanka að okkur reynslu og visku fremur en jarðneskum eigum. Og þar í er fólginn einn meginboðskapur- inn í öllum verkum Birgis Sigurðssonar. Það er um það vert að elska og gefa, að halda engu eftir og þiggja allt í staðinn. Þetta tengist spurningu framar í bók- inni í ljóðinu „Munaður": „Hví skyldum við eiga / nægir ekki að elska?" Þessi spurning er náskyld meginhugsun einnar helstu tískubókar þessara ára, To Have or To Be, eftir Erich Fromm. Það skiptir sjálfsagt litlu máli hvort Birgir hefur lesið Erich Fromm eða ekki, því í þessari bók eru skilgreindar hugsjónir sem uppi voru í tímanum og engin leið að henda reiður á hvaðan voru sprottnar. En spurningin í ljóðinu og meginhugsunin hjá Fromm vísa leið að kjarnanum í boðskapnum í leikritum Birgis Sigurðssonar. Meginstefið í Ájörðertu kominn byggist á þessu sama. Þar eru menn brýndir til að gefa sín orð, skýlaus, en án asa. Ekki er rétt að ausa taumlaust af þessum brunni heldur skal varðveita orðin í eigin þögn, svo þau mótist af þeim sem þau geymir. I Réttu mérfána hafði Birgir samt sem áður orðað efasemdir um að menn- irnir beri gæfu til að höndla sannleikann og gefa, til dæmis í ljóðunum „Sjónar- spilið" og „í glerkúlunni". í síðarnefnda ljóðinu næst ekki samband milli ein- staklinga, en maðurinn hlýtur þó að „leita enn“ og „getur ekki annað". í „Sjón- arspilinu" varar Birgir við því að sannleikurinn geti orðið að láta sér lynda að leika aukahlutverk; þrátt fyrir allt verðum við að halda í vonina, því einveran, innhverfan og sjálfbirgingurinn gera ekkert annað en leiða menn fram af bjarg- brún til þess eins að farast, eins og vísað er til í Ijóði sem nefnist „Gangan" og er í formi dæmisögu. Á jörðertu kominn er lítið kver og fór víst ekki mikið fýrir því á bókamarkaði á sínum tíma. Þarna er einn bálkur í tólf ljóðum og var upphaflega ekki ætlað að koma út á bók, en það fórst fyrir að flytja kantötu þá sem ljóðin voru ort við á Listahátíð 1974 og gaf skáldið kverið út á eigin reikning „til að koma ljóðunum frá.“ Þessi bálkur er eðlilegt framhald af Réttu mér fána og lokaorð hans: „Til komi þín ást. — Á jörðu“ má hæglega lesa sem næsta skref við lokaorðin í fyrri bókinni: „Það er aðeins unnt að lifa.“ í Á jörð ertu kominn eru tekin upp megin- stefin úr fyrri bókinni og felld í eina heild. Aðferðin er svipuð, brugðið er upp augnabliksmyndum af ósómanum í heiminum, allt fleygað íhugun um stöðu hins sjáandi/heyrandi mannsog vísaðá leið út úrógöngunum. Eina vonin er sem fyrr að elska, gefa og miðla sínu orði, andstætt við það að eiga, kúga, svíða og drepa. Þessi vonartónn er sá sami og öll leikrit Birgis enda á, þrátt fyrir allt sem 293
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.