Gripla - 01.01.1998, Page 119

VERGIL-PÁVERKNAD PÁ NORR0N LITTERATUR
117
Síðan fór hann yfir Lórudal ok kom þar sem Stafabrekka heitir, ok sat
þar á brekkunni. En þar liggr bœr sá undir brekkunni, er Bœr heitir. En
á sú rennr eptir dalinum, er Ótta heitir, ok er fggr byggð báðum megin
at ánni, ok er kallat Lóar. Ok mátti konungrinn sjá eptir endilangri
byggðinni. Þá mælti konungrinn: Skaði er þat at brenna skal byggð
jamfagra.34
I forteljinga om kong Olavs rpming unna uvenene sine pá Sunnmpre opp
gjennom Valldalen heiter det i Heimskringla (Heimskringla II 1945:323-324,
Óláfs saga helga 1922:68, Óláfs saga helga 1982:162):
En hann gekk þar til, er Krossbrekka heitir, ok hvfldisk, er hann kom
á brekkuna, ok sat þar um hríð ok sá ofan í fjgrðinn ok mælti:
„Erfiða ferð hafa þeir fengit mér í hendr, lendir menn mínir, er nú
hafa skipt um trúnaðinn, er um hríð váru vinir mínir og fulltrúar."
Den mest gripande parallellen i sagalitteraturen er likevel frásegna hjá
Snorri om kong Olav den heilages syn dá han var pá veg heim frá Garðaríki
og stod hpgt oppe pá Kjplen og ság vest over Trondheimen og vidt utover
Noreg (Heimskringla II 1945:351, jfr. Óláfs saga helga 1922:75, Óláfs saga
helga 1982:176):
Reið hann þar, er rúmt var um hann. Var hann hljóðr, mælti ekki við
menn. Reið hann svá langa hríð dags, at hann sásk lítt um. Þá reið
byskup at honum ok mælti, spurði, hvat hann hugsaði, er hann var
svá hljóðr ... Þá svarar konungr með áhyggju mikilli: „Undarliga
hluti hefir borit fyrir mik um hríð. Ek sá nú yfir Nóreg, er ek leit
vestr af fjallinu. Kom mér þá í hug, at ek hafða margan dag glaðr
verit í því landi. Mér gaf þá sýn, at ek sá um allan Þrándheim ok því
næst um allan Nóreg, ok svá lengi sem sú sýn hafði verit fyrir augum
mér, þá sá ek æ því víðara, allt þar til er ek sá um alla vergld, bæði
lgnd ok sæ. Ek kennda ggrla þá staði, er ek hafða fyrr komit ok sét.
Jafngreinilega sá ek þá staði, er ek hefi eigi fyrr sét, suma þá, er ek
hefi haft spum af, en jafnvel hina, er ek hefi eigi fyrr heyrt getit,
34 Fjell og h0gder spelar som kjent og ei stor rolle i Bibelen: Sinai, Nebo, Karmel, Sion,
Oljeberget. Jfr. og Matthæus-evangeliet, kap. 4,8: „So tok djevelen honom [d.e. Jesus] med seg
upp paa eit ovhpgt fjell, og synte honom alle verdsens rike og all deira herlegdom."