Gripla - 01.01.1998, Page 124

122
GRIPLA
At regina, gravi jamdudum saucia cura,
vulnus alit venis et caeco carpitur igni.
Multa viri virtus animo multusque recursat
gentis honos, haerent infixi pectore vultus
verbaque, nec placidam membris dat cura quietem.
Men dronninga, som alt lenge var djupt oppriven i sitt sinn,
bar eit sár i sitt hjarta og vart fortærd av ein vill eld.
Ho tenkte stendig pá mannens strálande eigenskapar og den hoge ætta hans.
Andletsdraga hans og orda hans hadde gravi seg sá fast i sinnet hennar
at ho aldri kunne fá sova i fred.
Pöschl (1977:2) framhevjar likevel som særmerkt ved Vergils menneske-
skildring at:
Diese Form erheischt, nicht Gedachtes und Gefiihltes, sondem Ge-
schautes und Gehörtes darzustellen: die Empfindungen und Gedanken
der auftretenden Personen miissen aus ihren Gebárden und Reden ab-
gelesen werden.
Eit godt dpme pá dette er skildringa i bok IV (261-264; sjá ovanfor s. 79)
av Æneas i fullt arbeid med á byggja Karthago, kledd i klede han hadde fátt
av Dido. Heile situasjonen viser at hugen hans stár til henne og til ei framtid
i Karthago. Planen om ei framtid i Italia har komi bakgrunnen for Æneas.
Eit anna dqme er skildringa i bok V av bortferda til trojanane frá Sicilia til
Italia-fastlandet, der vi fár detaljert rapport om alt det som Æneas tok seg til,
men inga opplysning om kva han tenkte i denne lagnadstunge stunda (V:
773-778):
Caedere deinde jubet solvique ex ordine funem.
Ipse, caput tonsae foliis evinctus olivae,
stans procul in prora, pateram tenet extaque salsos
porricit in fluctus ac vina liquentia fundit.
Prosequitur surgens a puppi ventus euntes;
certatim socii feriunt mare et aequora verrunt.
Etterpá byd han dei kutta og lpysa landtauet pá rett máte.
Sjplv stod han fremst i stamnen, med hovudet kransa med avhogne oljeblad,
heldt offerskála i handa med dei salta offergáver og sende dei ut pá bárene
saman med flpymande vin.
Stáande i bakstamnen fylgjer han dei blásande vindar.
Mannskap hpgg árar i sjpen og sopar den opne flata.