Gripla - 01.01.1998, Page 126

124
GRIPLA
konungr sat í hásæti; hann lagði ok sverð um kné sér, ok er þeir sátu
svá um hríð, þá dró konungr sverðit ór slíðrum ok tók gullhring af
hendi sér, mikinn ok góðan, ok dró á blóðrefilinn, stóð upp ok gekk á
gólfit ok rétti yfir eldinn til Egils. Egill stóð upp ok brá sverðinu ok
gekk á gólfit; hann stakk sverðinu í bug hringinum ok dró at sér, gekk
aptr til rúms síns; konungr settisk í hásæti. En er Egill settisk niðr, dró
hann hringinn á lipnd sér, ok þá fóru brýnn hans í lag; lagði hann þá
niðr sverðit ok hjálminn ok tók við dýrshomi, er honum var borit, ok
drakk af.
Eit anna godt domc er forteljinga om Kjartan Óláfssons hemn for stulda av
det verdfulle hovudsmykket til kona hans.
Laxdœla saga kap. 47 (1934:144—145):
Eptir jól um vetrinn safnar Kjartan at sér mpnnum; urðu þeir saman
sex tigir manna. Ekki sagði Kjartan fpður sínum, hversu af stózk um
ferð þessa; spurði Óláfr ok lítt at. Kjartan hafði með sér tjpld ok vistir.
Ríðr Kjartan nú leið sína, þar til er hann kemr til Lauga. Hann biðr
menn stíga af baki ok mælti, at sumir skyldi geyma hesta þeira, en
suma biðr hann reisa tjpld. I þann tíma var þat mikil tízka, at úti var
salemi ok eigi allskammt frá bœnum, ok svá var at Laugum. Kjartan
lét þar taka dyrr allar á húsum ok bannaði pllum mpnnum útgpngu ok
dreitti þau inni þrjár nætr. Eptir þat ríðr Kjartan heim í Hjarðarholt ok
hverr hans fprunauta til síns heimilis. ... Þeim Laugamgnnum líkar
illa ok þótti þetta miklu meiri svívirðing ok verri en þótt Kjartan hefði
drepit mann eða tvá fyrir þeim.
Vi ser her dpme pá at eit særskilt viktig særmerke ved sagastilen er henta rett
ut or Vergils kunstnarlege arsenal.
4.10.9 Direkte og indirekte tale
Hjá Homer kan handlinga ofte vera stogga ved omfangsrike private samtalar
mellom to personar. Heinze seier dette er ukjent i Æneiden (1903:397, jfr. og
408). Rett nok finst ogsá her samtalar, som mellom syskena Dido og Anna i
bok IV. Men det er replikkar som er viktige fpresetnader for den handlinga
som fylgjer. „Prating" finst ikkje i Æneiden (Heinze 1903:397, 405, Burck
1976:237). Heinze (1903:408);
In dem allen ist die virgilische Rede das gerade Gegenteil. Konzentra-