Peningamál - 01.11.2000, Síða 23

Peningamál - 01.11.2000, Síða 23
gjöri. Engu að síður mælist afgangur í ár 2,8% af landsframleiðslu og 2,5% á því næsta, sem hvort tveggja er með því betra sem gerist hjá ríkjum OECD. Einungis Norðmönnum og Finnum er spáð betri afkomu á árinu 2000 í síðustu skýrslum þessarar alþjóðastofnunar. Aðhald peningastefnunnar eykst í kjölfar vaxtahækk- unar 1. nóvember Nauðsynlegt er að endurmeta aðhald peningastefn- unnar reglulega og spyrja hvort það hæfi aðstæðum. Í því sambandi er gagnlegt að skoða ýmsar vísbend- ingar um aðhaldssemi peningastefnunnar og árangur hennar. Eins og fram hefur komið er vöxtur útlána mun meiri en æskilegt er. Það kann að vera vísbend- ing um að aðhald peningastefnunnar hafi verið ófullnægjandi, en þess ber þó að gæta að áhrif að- haldsaðgerða í peningamálum koma fram með tölu- verðri töf og að lánastofnanir hafa hingað til getað komist hjá aðhaldi Seðlabankans með erlendri lán- töku. Gengislækkun krónunnar kann einnig að vera vísbending um að aðhaldið sé ekki nægjanlegt. Í því sambandi þarf þó að taka tillit til þess að jafnvægis- gengi krónunnar sveiflast með undirliggjandi efna- hagsaðstæðum. Jafnvægisgengið lækkaði sl. vor þegar ljóst var að skera þurfti niður aflaheimildir og að horfur um útflutningsframleiðslu, viðskiptajöfnuð og hagvöxt höfðu versnað. Megintæki Seðlabankans til að auka aðhald er að hækka vexti bankans í viðskiptum við lánastofnanir. Frá því í árslok 1998 og þar til í júní sl. hækkuðu vextir Seðlabankans í endurhverfum viðskiptum úr 7,5% í 10,6%, eða um 3,1%. Á sama tíma jókst hins vegar verðbólga úr u.þ.b. 1½% í 5½-6% á þessu ári, eða meira en sem nam vaxtahækkun Seðlabankans. Algengt er hins vegar að nota mismun ávöxtunar verðtryggðra og óverðtryggðra ríkisbréfa sömu tíma- lengdar sem mælikvarða á verðbólguvæntingar markaðsaðila, því að verðbólguvæntingar hafa meiri þýðingu í þessu samhengi en verðbólga liðins tíma. Sé miðað við þannig mældar verðbólguvæntingar hafa raunvextir í endurhverfum viðskiptum almennt hækkað nokkuð á tímabilinu, en ekki mikið. Raun- vextir í endurhverfum viðskiptum hækkuðu nokkuð eftir að verðbólguvæntingar hjöðnuðu síðsumars og í haust, og voru í október mest u.þ.b. 1% hærri en í árslok 1998. Snemma sumars höfðu þeir lækkað töluvert. Eftir óhagstæða verðlagsmælingu í október gekk þessi hækkun að nokkru leyti til baka. Með 0,8% vaxtahækkun í byrjun nóvember hækkuðu raunvextir á ný þannig að aðhald á þennan mæli- kvarða séð er nú ótvírætt meira en áður. Þegar aðhald peningastefnunnar er aukið með því að hækka skammtímavexti minnkar jafnan munur á milli langtíma- (óverðtryggðra) og skammtímavaxta, þ.e.a.s. svokallaður ávöxtunarferill verður flatari. Ef aðhaldið verður mikið geta skammtímavextirnir um hríð farið upp fyrir langtímavextina og ávöxtunarfer- illinn verður þá niðurhallandi. Það bendir til þess að markaðsaðilar telji peningastefnuna trúverðuga og að verðbólgu verði haldið í skefjum, þar sem þeir búast við að skammtímavextir verði lægri í framtíðinni. Munur langtímavaxta og skammtímavaxta minnkaði mjög á árunum 1997 og 1998, en þá hafði verðbólga enn ekki látið á sér kræla. Undanfarin tvö ár hefur ávöxtunarferillinn verið nokkurn veginn flatur en hallalínan sveiflast á bilinu ±½%. Þessi mælikvarði bendir til nokkurs aðhalds, en þó hefði e.t.v. mátt vænta þess miðað við hve skammtímanafnvextir eru háir að hallinn yrði verulega neikvæður, eða eitthvað í líkingu við það sem varð í Bretlandi árið 1998 eftir að Englandsbanki hafði hækkað vexti. Þeir vextir sem heimili og fyrirtæki greiða af óverðtryggðum lánum hafa hækkað verulega á undanförnum árum. Innlendir skammtímavextir segja þó ekki alla söguna um aðhaldsstig peninga- stefnunnar. Eins og glögglega má ráða af útlána- þróun, sem greint var frá hér að framan, hafa a.m.k. stærri innlend fyrirtæki átt nokkuð greiða leið hjá þessu aðhaldi með því að taka erlend lán á mun lægri vöxtum. Hagkvæmni slíkrar lántöku veltur á því 22 PENINGAMÁL 2000/4 1990 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00* 01* 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0 -1,0 -2,0 -3,0 -4,0 -5,0 % Tekjuafgangur Sveifluleiðrétt afkoma Afkoma ríkissjóðs 1990-2001 Mynd 7 Heimildir: Þjóðhagsstofnun og Seðlabanki Íslands.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103

x

Peningamál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Peningamál
https://timarit.is/publication/1144

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.