Glóðafeykir - 01.04.1989, Blaðsíða 22

20
GLÓÐAFEYKIR
Þá stóð Gráni kyrr
Það var einhverju sinni á góðri stund að við nokkrir hestamenn
riðum heim frá Vindheimamelum. Þá er við áðum að vanda við
Staðarána fataðist mér eitthvað að komast á bak á Grána þegar ríða
átti af stað en þá stóð Gráni kyrr og hreyfði sig ekki fyrr en ég hafði
hagrætt mér í hnakknum. Og aldrei var hann háreistari og ljúfari en þá
er hann tók kúrsinn það sem eftir var leiðarinnar á Krókinn.
Eitt sinn var ágætur hestamaður að hjálpa mér við að járna Grána.
Er við höfðum lokið verkinu spyr hann mig hvort að hann megi ekki
taka skeifnasprettinn úr honum. Það er nú ekki nema sjálfsagt segi ég
honum. Hann vindur sér á bak en hesturinn gerir sér lítið fyrir og
stingur sér leiftursnöggt. Og áður en þessi vani hestamaður vissi af lá
hann á jörðinni. Honunt þótti þetta slæmt og hann reis á fætur og gerði
aðra tilraun. I það skipti hreyfði Gráni sig ekki”.
Kaupfélagið mun enn hafa forystu
Það hefur teygst úr spjallinu hjá okkur og Inga byður í eldhúsinu
með kaffið. Talið berst að kaupfélaginu. Guttormur horfirfram fyrir
sig hugsandi, honum er annt um fyrirtækið sitt sem hann hefur unnið
fyrir í tæp fimmtíu ár. Hann hefur helgað líf sitt þeim hugsjónum og
markmiðum er standa honum næst.
,,Þýðing kaupfélagsins bæði í sveit og bæ blasir hvarvetna við. Það er
og verður félag allra sem að trúa á mátt þeirra sem vinna saman; þeirra
manna sem vinna í krafti samvinnuhugsjónarinnar sjálfum sér og
öðrum til hagsbóta. Enn sem fyrr mun Kaupfélag Skagfirðinga hafa
forystu um að sameina krafta fólksins í héraðinu fyrir
hagsmunamálum sínum í verslunar- og atvinnumálum og efla
menningarlíf hverrar samtíðar”: