Glóðafeykir - 01.04.1989, Qupperneq 63

GLÓÐAFEYKIR
61
Þorsteinsdóttur. Frá börnum þeirra hjóna og ferli segir í æviþætti
Jóns, sem áður er vísað til. Jón Sigfússon andaðist 22. ágúst 1957.
Fljótlega kom þar, eftir að þau hjón fluttu til Sauðárkróks, að
Jórunn hæfi störf að félagsmálum ýmsum, einkum í kvenfélagi
staðarins, og var hún þar í forsæti um nær 20 ára skeið samtals, enda
vel til forystu fallin fyrir dugnaðar sakir og stjórnsemi. Þá var hún og
formaður Sambands skagfirskra kvenna um árabil, sat mörg þing
Kvenfélagasambands Islands og lét þar mörg mál til sín taka. Hinn 7.
des. 1958 kaus Kvenfélag Sauðárkróks hana heiðursfélaga sinn.
Leiklistin heillaði Jórunni, enda starfaði hún mikið í Leikfélagi
Sauðárkróks og var sjálf ágætur leikari.
Arið 1958 flutti Jórunn til Reykjavíkur enda börn hennar sest þar
að. Síðustu 3 árin var hún á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund.
Jórunn Hannesdóttir var meir en meðalkona á vöxt, fönguleg á velli
og fyrirmannleg, glæsileg kona á yngri árum. Hún var geðrík nokkuð
og skapheit, ljósgreind, víðlesin og stálminnug. Hún hafði yndi af
fögrum bókmenntum, einkum ljóðum, var skáldmælt í besta lagi, en
hafði lítt í hámæli. Hún var félagslynd hugsjónamanneskja,
samvinnuhugsjónin var henni allt að því átrúnaður, taldi hana miða að
því að skapa betri og réttlátari heim. Jórunn Hannesdóttir var
mannkostakona og skörungur að allri gerð.
Þórður Jóhannesson, trésmiður á Sauðárkróki, andaðist hinn 15.
mars 1978.
Hann var fæddur á Sævarlandi á Laxárdal ytra 13. júlí 1890, sonur
Jóhannesar bónda og skipstjóra frá Heiði í Sléttuhlíð, Jóhannessonar
bónda og skipstjóra á Heiði, Finnbogasonar, en móðir hans og kona
Jóhannesar var Guðbjörg Björnsdóttir dbrm. og hreppstjóra á Skálá í
Sléttuhlíð, Þórðarsonar hreppstjóra á Illugastöðum í Flókadal,
Péturssonar, en móðir Guðbjargar og barnsmóðir Björns á Skálá var
María vinnukona hans frá Teigi í Óslandshlíð, Skúladóttir og
Ragnheiðar Jónsdóttur ekkju Þorkels bónda þar, Jónssonar.
Þórður ólst upp með foreldrum sínum til 10 ára aldurs, næstelstur 5
systkina, en fór þá til þeirra Hraunahjóna, Guðmundar Davíðssonar
og Ólafar Einarsdóttur og reyndust honum bæði vel, sem vænta mátti.
Snemma hneigðist hugur hans til smíða, fór til Noregs 1910, er hann
stóð á tvítugu og vann þar við smíðar um eins árs skeið, hvarf að því
búnu aftur upp til Islands og lauk smíðanámi á Akureyri, vann síðar
við smíðar alla ævi meðan entist heilsa og þrek, m.a. nokkur ár á