Glóðafeykir - 01.04.1989, Síða 73

GLÓÐAFEYKIR
71
og naut hins mesta ástríkis þeirra. Hún er hjúkrunarfræðingur, hefur
sérmenntað sig erlendis og er nú námsstjóri hjúkrunarnáms.
Friðriks Jónsson var ríflega meðalmaður á vöxt og vei á sig kominn,
fríðleiksmaður. Hann var ágætlega greindur, fasprúður, söngmaður
góður og glaður í vinahópi, mikill verklundarmaður og
dugnaðargarpur. Til marks um verklund hans ogkappgirni erm.a.,að
eftir að hann var orðinn handlama að nokkru sakir brjóskeyðingar í
handlegg og hættur útgerð, fór hann til Suðurnesja margar vertíðir og
vann að saltfiskverkun, m.a. hjá Tómasi Þorvaldssyni í Grindavík, en
með þeim tókst góð vinátta.
Friðrik Jónsson var traustur maður, „hvergi veill eða hálfur”,
vinsæll og lifði lífi sínu í góðvild til annarra manna.
Margrét Benjamínsdóttir frá Ingveldarstöðum í Hjaltadal, andaðist
20. maí 1978.
Hún var fædd að Ingveldarstöðum 19. nóv. 1884, dóttir Benjamíns
bónda þar Friðfinnssonar og konu hans Elínar Guðmundsdóttur. Var
Margrét alsystir þeirra Ingveldarstaða-
bræðra, Sigurjóns bónda á Nautabúi í
Hjaltadal, sjá Glóðaf. 9, bls. 50, Guðmundar
bónda í Smiðsgerði í Kolbeinsdal, Glóðaf.
12, bls. 51 og Gísla, verslunarmanns í
Hofsósi, Glóðaf. 22, bls. 46.
Tíu voru börn þeirra Ingveldarstaðahjóna
og var Margrét hin fjórða í röð þeirra sjö er
upp komust. Eigi var auður í garði á
Ingveldarstöðum, enda jarðnæðið frekar rýrt
en fjölskyldan stór. Allt bjargaðist þó vel af
og urðu börnin hinir nýtustu þegnar,
dugmikil og traust. Féll Margrét síðust í
valinn þeirra systkina.
„Margrét dvaldist jafnan með foreldrum
sínum meðan öll lifðu og gerði ekki víðreist
um dagana, nema hvað hún dvaldi hluta úr
ári á Héraði austur”. Einn vetur stundaði hún og nám í
Kvennaskólanum á Blönduósi. „í hennar hlut kom að vera burðarás
heimilisins á Ingveldarstöðum eftir að bræður hennar hurfu að
heiman. Gekk hún þá að öllum verkum er að búskap lutu, innan húss