Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1994, Page 173

MULAÞING
171
6/10 1865 á Grundarstekk á Berufjarðarströnd. Foreldrar hennar voru
Nikulás Sverrisson og Halldóra Pálsdóttir. Hún var hjá foreldrum á
Breiðabólstað til 1810, á Keldunúpi 1810-1820, á Uppsölum 1820-1821,
vinnukona á Seljalandi 1821-1823, hjá móður sinni á Uppsölum 1823-
1826, er á Hofi í Öræfum 1826-1827, vinnukona í Kambshjáleigu 1827-
1828, húsmóðir þar 1828-1840, ekkja á Hallbjamarstöðum í Skriðdal
1840-1841, vinnukona á Berunesi 1841-1845, húskona á Melrakkanesi
1845-1847, bústýra á Grund í Víðidal 1847-1849, ekkja í Markúsarseli
1849, vinnukona á Hærukollsnesi 1850, fór 1852 að Grundarstekk á
Berufjarðarströnd, matvinnungur á Krossi 1860, gamalmenni er hún dó
á Grundarstekk. Hún giftist 19/10 1828 Sigurði bónda Jónssyni í
Kambshjáleigu, fæddur 1785, dáinn 31/3 1839. Það var önnur gifting
hans. Böm þeirra: Nikulás f. 31/10 1829, Guðný f. 12/6 1831, Halldóra
f. 14/11 1834, Sigríðurf. 3/9 1836, Gyðríðurf. 25/7 1838, dó 23/9 1838.
Sigurður var 54 ára, þegar hann lést. Böm með Þorsteini Hinrikssyni frá
Hafursá í Skógum, f. 1800: Sigurður f. 18/9 1844, Þorsteinn f. 1/2 1847.
Þorsteinn og drengirnir fórust í snjóflóði, sem féll á bæinn og útihús í
Víðidal 6. janúar 1849. Allur fénaður drapst. Þær mæðgur, Halldóra og
Ólöf, voru í búri eða eldhúsi og sluppu naumlega undan flóðinu, en þó
meiddar af röftum, sem féllu á þær. Þær gátu komist út með erfiðleikum.
Eld gátu þær ekki kveikt. Þær lifðu aðallega á súrmeti og hangikjöti.
Eftir rúmar 2 vikur eða í byrjun þorra, komu þær frá Víðidal um Sand-
hóla, Tungubót og Hofsbót og lentu yfir Axlir inn að Stóragili. Þær
komust ekki lengra vegna ófærðar. Þarna héldu þær til um nóttina, næst-
um beint upp af bænum á Hvannavöllum.
Daginn eftir héldu þær til baka yfir Axlir niður í Innri-Bót og um Snið
út í Ytri-Bót á Hofsdal, yfir Buga, sem eru austur af Ytri-Bótinni og
komust að mjög stórum steini í norðurbrún Buga í Múladal á öðrum
degi frá því að þær fóru úr Víðidal. Þær voru þá uppgefnar og aðfram-
komnar af kulda og næringarskorti.
Bóndi á Hvannavöllum var Kristján Kristjánsson og kona hans Guð-
rún Ólafsdóttir. Vinnumaður hjá þeim var Jón Jónsson. Hann kom í
Múla úr Suðursveit 1844, talinn 20 ára en mun hafa verið 22 ára, fæddur
4. nóvember 1821. Jón stóð yfir fé út í Hólum. Hann tók eftir hreyfingu
við stórasteininn í norðurbrún Buganna. Steinninn blasir við loft úr Hól-
unum. Ekki gat hann gert sér grein fyrir hvað þetta var, en fjarlægð er
þrjú til fjögur hundruð metrar. Áliðið var dags. Þegar Jón var kominn
heim um kvöldið og búinn að hýsa féð, hafði hann orð á því, að hann
hefði séð hre> ringu við steininn. Guðrún húsfreyja bað hann um að fara