Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2001, Qupperneq 13

Einar J. Long
eldra Pálínu, Sveins Sveinssonar og Guð-
rúnar Pálsdóttur.
Um Jón segir Gunnlaugur Haraldsson í
Long-ætt að hann hafi verið „...myndarmað-
ur í verki og fjölhæfur smiður á tré og jám.
Hefur trúlega ekki verið hneigður til al-
mennra bústarfa fremur en faðir hans og
bræður, en auk þess hlóðst ómegðin á þau
hjón.“
Um Pálínu segir Halldór Pétursson rit-
höfundur m.a. í æskuminningum frá Stóra-
Steinsvaði: „Pálína var alltaf í hreinum föt-
um, það var hennar skraut. Ekki skal henni
lýst, en brún augu hennar man ég vel.... Hjá
Pálínu sat ég oft og fann vísi að fegurðinni.
Öll baðstofan, sem ekki var nú stór, var
sandskúruð og drifahvít og á hverja fjöl var
límd mynd. Þær hafði hún klippt út úr
blöðum. Eg horfði stjarfur á þessa fegurð“,
segir Halldór Pétursson og heldur áfram:
„Og þarna sá ég í fyrsta sinn heimsfræga
bók, eitt af leikritum Shakespears. A
titilblaðið var teiknaður fallegur spói ...Lík-
lega hefur Einar Long, sonur þeirra teiknað
spóann. Hann var völundur, teiknaði mynd-
ir fyrir útsaum, handföng úr hreindýrshorn-
um smíðaði hann á göngustafi, öll útskorin.
Hann var einnig prýðilega skáldmæltur.“
Fátæktin þrengdi að og hafísárið 1882
voru þau hjón flutt hreppaflutningi með sjö
börnum sínum frá Hólum að Stóra-Steins-
vaði í Hjaltastaðaþinghá, fæðingarsveit
Jóns. Þar fæddust þeim fjögur börn til
viðbótar. Þau urðu þó fleiri eða fimm talsins
sem berklaveiki dró til dauða nálægt alda-
mótum. Yngsta dóttirin Jóhanna varð einnig
berklum að bráð í blóma lífsins 1917, þá
gift Páli Magnússyni og áttu þau Pálínu
fyrir dóttur, sem ólst upp í Neskaupstað. A
Stóra-Steinsvaði lauk búskap þeirra Jóns og
Pálínu 1911 og fluttu þau þá til Kjólsvíkur í
skjól hjá Friðborgu dóttur sinni og Guð-
mundi Magnússyni. Þar andaðist Pálína
Hjörleifur flytur ávarp við afhjúpun legsteins.
Einar Long 1950. Ljósm.: Sigurður Blöndal.
11