Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2001, Síða 14

Múlaþing
{ Kaup Einars Jónssonar á Brekku
[Þetta yfirlit á miða frá Brynjólfi á Brekku um árslaun Einars Long fardagaárið 1888-
89 var varðveitt í leðurveski í kofforti þess síðarnefnda. Miðinn er samanbrotinn og í
pörtum um brotin.]
Krossmessu ár 1888-89
Kaupið 70 kr
Þar uppí hefur hann tekið
Urá 36 kr 36 kr
1 Úr festi 4- 4 -
1 Úr festi (loki) 1 - 1 -
1 Gemlingur 10- 10-
1 Ær í (fardögum) 15 -
3 Rjól (bitar?) 1/12 3-36
Samtals 69 kr -36
Brynjólfur Þórarinsson
Brekku - 22. júní 1889
1913 en Jón lifði til 1936, dvaldi síðustu 14
árin hjá Páli tengdasyni sínunt að Hrauni í
Neskaupstað. Um foreldra sína talaði Einar
ekki oft en vinsamlega það helst ég man.
Systkinin frá Hólum (Stóra-Steinsvaði)
fóru í vinnumennsku eitt af öðru strax um
ferntingaraldur, fyrstur þeirra elsti sonurinn
Einar líklega þegar árið 1883, þá fjórtán
ára. Réðist hann í Litla-Bakka og var ef til
vill um tíma á Hallfreðarstöðum í Tungu,
síðar 1888 að Brekku í Fljótsdal, þar sem
hann dvaldi í fjögur ár, þá kominn undir
tvítugt og talinn fullfær í kaupstaðarferðir
til Seyðisfjarðar haust og vor. Fyrstu árs-
launin hjá Brynjólfi á Brekku voru 70 krón-
ur [sjá rammagreinj. Auk kaupstaðarferð-
anna var Einar hafður í sendiferðum til
fjarða, á Seyðisfjörð til að sækja fyllingu á
kút húsbændanna eða til Eskifjarðar til
læknis eftir meðölum, að vetrarlagi fót-
gangandi um fjöll og heiðar. Fram til 1906
kom Einar víða við á Héraði, skráður er
hann eftir Brekku-árin til heimilis á Hall-
ormsstað 1892-96 og síðan á Keldhólum á
Völlum, Valþjófsstað, Þorgerðarstöðum í
Fljótsdal, aftur á Brekku um aldamótin,
síðan í Hamborg í Fljótsdal og Eyrarteigi í
Skriðdal uns aftur er komið í Hallormsstað
1906, en þá er hann 37 ára. Upp frá því er
Hallormsstaður hans helsti samastaður, þótt
tíma og tíma dveldi hann í vinnu og lausa-
mennsku á öðrum bæjum í Vallahreppi,
einkum á tfmabilinu 1917-1928.
Einar varð snemma annálaður ferða-
garpur, þolinn, burðarmikill, fótfrár og rat-
vís. Fjarðarheiði varð hans sérgrein. Að
sumarlagi stóð hann við slátt seint og
snemma, beit flestum öðrum betur og það
gekk undan honum meðan staðið var að
verki. Hann var skorpumaður og átti til að
bregða sér frá, þóttist geta ráðið sínum tíma.
Stundum var þá Bakkus skammt undan.
Haust og vetur var verkefnið fjárhirða,
smalamennska, rekstur og gæsla á beitar-
12