Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2001, Qupperneq 94

Múlaþing
vera frá London og eiga þar gleraugna-
verslun. Þessi hermaður var mjög virðu-
legur eldri maður. Smám saman fór honum
að geðjast betur að skyrinu og lauk hann við
það sem á disknum var, en þáði þó ekki
meira.
Ástandsmál
Eg held að samskipti við breska herliðið
hafi tekist vel hér á Seyðisfirði. Svokallað
ástand skapaðist vissulega á Seyðisfirði
eins og annars staðar þar sem herlið settist
að hér á landi en þó ekki meira en annars
staðar eftir því sem maður frétti. Á
Seyðisfirði voru þó hermennirnir þreföld til
fjórföld íbúatala kaupstaðarins og það
flestir ungir menn.
Vissulega voru sumir hermennirnir frekir
til kvenna en þó man eg ekki eftir neinum
kæmmálum í því sambandi. Álitið var að
þeir giftu væru þar aðgangsmestir, enda sam-
lífi vanir með konum. Islenska kvenþjóðin er
mannleg eins og vera ber. Það má vel vera að
sumar af henni hafi hleypt þessum ein-
kennisbúnu ungu mönnum helst til langt,
einkum ef þeir, og kannski þær líka, vom gift
öðrum.
Mjög strangt var tekið á öllum brotum á
herreglunum. Jafnvel kom það fyrir að her-
mennimir tóku út mjög óæskilegar4 refs-
ingar fyrir að mæta örfáum mínútum of seint
til herbúða sinna. Man eg eftir einu slíku
atviki. Eg þekkti nokkuð ungan hermann
sem komst í kynni við unga stúlku sem eg
kannaðist líka við. Þau fóru eitt fagurt
sumarkvöld í bíó. Þegar sýningunni lauk
ákváðu þau að fá sér gönguferð í góða
veðrinu. Hermaðurinn var óbreyttur her-
maður úr landhernum og hét Danny. Nafn
stúlkunnar nefni eg ekki en hún hefur um
langan tíma verið gift ágætis sjómanni
íslenskum og átt með honum börn og bum
eins og segir í ævintýrunum. Þau löbbuðu
svo í kvöldkyrrðinni inn fyrir Fjarðarsel, sem
er nokkuð fyrir innan kaupstaðinn, eða svo
sagði stúlkan mér frá þegar við minntumst á
þetta ævintýri nokkru síðar. Þetta unga par
mun hafa gleymt tímanum þarna í lognværri
kvöldblíðunni. Þegarþau rankuðu við sér leit
Danny á klukkuna og brá heldur í brún.
Hann var að verða of seinn. Þau brugðust við
hart en ekki dugði það til því að þegar Danny
kom til stöðva sinna tók þar á móti honum
liðsforingi. „Fimm mínútum of seinn!“,
sagði hann og tók í aðra öxl hermannsins og
ýtti honum inn í lögreglubíl. Ok hann síðan
með Danny til fangageymslu hersins og
púttaði honum inn í hana. Þar mátti Danny
dúsa til næsta dags.
Þetta sumar, 1941, var mjög hlýtt á
Seyðisfirði. Þar er að vísu oft hátt hitastig á
sumrin, einkum í kaupstaðnum þegar logn er
eða þá landátt með hlýindum. Þannig var
veðrið daginn þann sem Danny var látinn
taka út refsingu sína vegna gönguferðarinnar
kvöldið áður. Refsingin var í því fólgin að
bakpoki var bundinn á hann með sandi í. Var
hann svo látinn ganga með þennan poka
margar ferðir neðan frá húsinu Þórshamri á
Búðareyri og upp að klettabelti því sem er í
Strandarfjallinu þar fyrir ofan. Þetta er
alllöng leið og snarbrött. Liðsforingi fylgdi
honum eftir á göngunni og virtist hann
einnig vel sveittur og dasaður þegar þessari
refsingu Dannys lauk. Ekki veit eg hvað
sandpokinn var þungur en þennan mið-
sumardag mun hitinn hafa verið um 30° á
móti sól. Þetta var dýrkeypt stund til ástar-
funda fyrir Danny. Það hefur óefað mörgum
hermanninum tekist betur til í ástamálum en
aumingja Danny.
4 Svo í handriti.
92