Tímarit um menntarannsóknir - 01.01.2013, Qupperneq 12

taka fólks með þroskahömlun scm lokið hefur
starfstengdu diplómunámi frd Háskóla íslands,
kemur fram að háskólanám fólks með
þroskahömlun hefur skilað þeim árangri
að eftir útskrift var helmingur hópsins með
vinnu sem tengdist viðfangsefnum námsins
og 70% af hópnum voru í vinnu á almennum
vinnumarkaði. Þá virtist einnig sjálfsmynd
og sjálfstraust þátttakenda hafa batnað
meðan á náminu stóð. Þannig virtist námið
hafa þjónað hagsmunum þátttakenda svo
merkjanlegt væri.
Fjölbreytileiki mannlífsins eykst með ári
hverju hér á íslandi eins og annars staðar í
heiminum. Hanna Ragnarsdóttir og Halla
Jónsdóttir fjalla um það í grein sinni, Sam-
skipti ungs fólks í fjölmenningarsamfélagi,
hvernig íslenskum unglingum gengur
að fóta sig í þessari nýju stöðu, en flestir
svarendanna voru af íslenskum uppruna.
Niðurstöðurnar sýna að þátttakendur eru
almennt jákvæðir gagnvart fjölbreytileika
samfélagsins, telja lærdómsríkt að eiga vini
af ólíkum uppruna, sjálfsagt að taka tillit til
ólíkra hefða fólks eftir menningu og trú og
gefandi að umgangast fólk sem hefur aðrar
skoðanir. Stór hluti svarenda tekur jafnframt
mjög ákveðna afstöðu gegn kynþáttafor-
dómum. Viðhorf unga fólksins endurspegla
almennt jákvæð viðhorf til margbreytileik-
ans, ákveðna sýn á einelti og nokkurt öryggi
um sína stöðu í félagamenningunni.
Sömu sögu er ekki að segja af þeim ung-
lingum sem Hrefna Guðmundsdóttir og
Hanna Ragnarsdóttir fjalla um í grein sinni
Líðan, félagsleg tengsl og þátttaka nemenda i
5.-7. bekk grunnskóla i fiistundastarfi: Saman-
burður á svörum barna eftir móðurmáli töluðu
heima. Þar kemur fram mikill munur á við-
horfi unglinganna eftir því hvort heima hjá
þeim er töluð íslenska eða ekki. Börn með
annað móðurmál en íslensku standa höllum
fæti félagslega, þeim líður verr en jafn-
öldrum, er frekar strítt, þau eru minna sam-
vistum við jafnaldra og eiga færri vini. Þau
taka síður þátt í skipulögðu frístundastarfi
og æfa sjaldnar ef þau taka þátt í skipulögðu
íþróttastarfi. Stígandi virðist vera í öllum
mælingunum, þannig að ef annað móður-
mál en íslenska er talað heima hefur það
áhrif á líðan, félagsleg samskipti og þátt-
töku í frístundastarfi. Skýr tengsl koma fram
í þá veru að ef annað foreldrið talar annað
móðurmál en íslensku eru tvöfalt meiri líkur
á vanlíðan og stríðni og enn meiri líkur ef
eingöngu annað móðurmál en íslenska er
talað heima. Við virðumst því enn eiga eitt-
hvað í land með að taka þannig á móti fólki
af erlendum uppruna að því gangi vel að
aðlagast íslensku þjóðfélagi.
Þórdi's Þórðardóttir fjallar í grein sinni,
Barnaefni og fjölski/Iduhabitusar, um notkun
heimila leikskólabarna á barnabókum, sjón-
varpsefni fyrir börn, mynddiskum og tölvu-
leikjum. Þótt oft væri lesið upphátt fyrir
börnin á heimilum þeirra eyddu þau mun
drýgri tíma í sjónvarps- og mynddiskaáhorf
en að hlusta á upplestur. Skemmstum tíma
eyddu börnin í tölvuleiki. Börnin á heimilum
þátttakenda höfðu greiðan aðgang að marg-
víslegu barnaefni, en val á því fór aðallega
eftir kyni barnanna, frernur en eftir menntun
foreldranna. Teiknimynda- og ofurhetju-
sögur voru aðallega lesnar fyrir drengina en
prinsessusögur og efni tengt bóklestri var
aðallega lesið fyrir stúlkurnar. Höfundur
greinir umhverfi barnanna með klasagrein-
ingu og fær fram klasana alætuhabitus, sjón-
varpshabitus, kvenleikahabitus, bóklmeigð-
arhabitus og karlmennskuhabitus.
Gretar L. Marinósson hefur látið af Iöngu
og farsælu starfi sem ritstjóri TUM og nýr
ritstjóri tekið við. Ég er enn að læra á innviði
starfsins og mun sennilega gera einhver mis-
tök í því ferli, vonandi fyrirgefst það og mis-
tökin verða færri eftir því sem á líður. Mikil-
vægt er í þessari stöðu að hafa hæft fólk sér
við hlið. Því eru kærar þakkir færðar þeim
sem korna að þessari útgáfu ásamt mér, rit-
stjórn, ritrýnum, yfirlesurum, höfundum,
umbrotsmanni og Háskólaútgáfunni.
Sigurlina Daviðsdóttir
10