Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.1998, Síða 38

skipti öllu máli ef gamalt fólk á að geta hjálpað sér sjálft og
verið óháð öðrum eftir veikindi. Þó úrtakið sé ekki stórt má
telja að svörin gefi ákveðnar vísbendingar um skoðun þeir-
ra sem lögðust inn á öldrunarlækningadeildina á þessu
tímabili. Af svörunum má ráða hvar hægt er að bæta starf-
semina því markmiðið hlýtur að vera að allir skjólstæðingar
verði ánægðir með dvölina og nái þeim árangri sem raun-
hæft er að náist (Valgerður Jónsdóttir, 1996).
Öldrunarlækningadeildin er lítil, aðeins eru 12 rúm fyrir
öldrunalækningaþjónustu, en á deildinni búa líka 10 hjúkr-
unarsjúklingar. í framtíðinni eiga öll 22 rúmin að nýtast til
öldrunarlækninga.
Þegar samantekt var gerð vegna ársskýrslu eftir starf-
semi fyrsta ársins var greinilegt að árangur var jákvæður.
Starfið á deildinni hefur forðað nokkrum einstaklingum
sem metnir höfðu verið sem hjúkrunarsjúklingar, skv. vist-
unarmati, frá stofnanavistun, bætt hreyfifærni flestra sem
inn lögðust og aukið lífsgæði hjá allflestum.
Framtíðarsýn Kristnesspítala
Starfsfólk Kristness telur mikilvægt að styðja enn betur við
fjölskyldur skjólstæðinganna með því að efla betur tengslin
við þær. Mikilvægt er að auka fræðslu til aðstandenda og
skjólstæðinga og er það næsta verkefni starfsfólksins í
þróun starfseminnar.
Spurningin er: Hvað er það sem getur bætt þjónustuna
við skjólstæðinga okkar? Er það aukinn tækjabúnaður og
sérhæfing? Eða er það heildrænni meðferð þar sem litið er
á skjólstæðinginn sem heild en ekki samsafn hluta?
Mikilvægt er að sá einstaklingur sem leggst inn til
endurhæfingar ávinni sér meiri líkamlega færni. Ekki er
síður mikilvægt að hann nái aftur fótfestu í lífinu, geti sætt
sig við sínar hamlanir og útskrifist jákvæður og sáttur við
sitt hlutskipti.
Starfsfólkið á Kristnesi á sér drauma fyrir hönd síns
ágæta vinnustaðar. Brýnasta málið er að Ijúka gerð sund-
laugarinnar. Enn vantar milljónir til að það megi takast.
Helsti stuðningur við smíði hennar hafa verið frjáls framlög
einstaklinga, en Lionshreyfingin og nokkur kvenfélög hafa
einnig safnað miklu fé. Miklar vonir eru nú bundnar við að
opinberir aðilar komi til hjálpar svo hægt verði að taka
sundsprett í sundlauginni fyrir aldamót.
Kristnesspítali er að vinna sér sess sem eini endurhæf-
ingarspítalinn utan Reykjavíkursvæðisins, fólk sem þarfn-
ast endurhæfingar þarf ekki lengur að leita suður með
öllum þeim kostnaði og erfiðleikum sem því fylgir, heldur
getur það fengið endurhæfingu nálægt sinni heimabyggð.
Fagurt umhverfi Kristness er heilsubætandi, þar er ró og
friður ríkjandi.
Helmlldir.
Brendstrup, E. og Launsö, L. (1997). Headache and Reflexological
Treatment The National Board og Health. Copenhagen: The council
concerning Alternative Treatment.
Eiríkur Örn Arnarson (1997). Fræðsla til hjúkrunarfræðinga á Kristnesi um
slökunarmeðferðir. Fyrirlestur. 17. janúar.
Halldór Halldórsson (1997). Af 70 ára sjúkrahúsþjónustu í Krístnesi.
Morgunblaðið 2. nóvember bls. 36.
Hunt, S.J., McEwen, J. og McKenna, S.P. (1986). Measuring health sta-
tus. Kent: Croom Helm.
Linge, O. (1995). Tverfaglig eller flerfaglig samarbeid? Ergotherapeuten 3,
16-18.
Lorensen, M. (1994) Endurhæfing aldraðra. Timarít hjúkrunarfræðinga
2(70) 32-37.
Magna Birnir (1994). Öldrunarhjúkrun leiðbeinandi atferlisrannsókn fimm
daga deildar. Þriggja mánaða tilraunaverkefni með fimm daga öldr-
unarlækningadeild á FSA/Kristnesi.
Payne, A. R. (1995) Relaxation techniqes. A Practical handbook for the
Health Care Professional. Edinborg: Longman Group Limited.
Snyder, M. (1992). Independent Nursing Interventions. New York: Delmar
Publishers
V^lgerður Jónsdóttir (1996). Könnun. Mat sjúklinga á þjónustu öldrun-
árlækningadeildar FSA/Kristnesi.
Valg'erður Jónsdóttir (1997). Heilsufarsmynd. Könnun á lífsgæðum ein-
staklinga á öldrunarlækningadeild FSA/Kristnesi.
Aðgengi að heilbrigðisþjónustu
í kjölfar ritstjórnarpistilsins Krókódílar I
kastalasíki sem birtist í Tímariti hjúkrun-
arfræðinga í september sl. óskaði Óla-
fur Ólafsson, landlæknir, eftir nánari
upplýsingum um viðkomandi heilsu-
gæslustöð. Að þeim fengnum sendi
hann fyrirspurn til heilsugæslustöðvar-
innar og óskaði umsagnar þaðan um
þau samskipti sem lýst er í greininni.
Landlækni hefur borist svar frá
heilsugæslustöðinni og upplýst mig um
það bréflega. f svari heilsugæslu-
stöðvarinnar kemur fram að þar er
umbótastarf í gangi þar sem ferli kvart-
ana er m.a. er til umræðu og hve lang-
ur tími eigi í hæsta lagi að líða þar til
þjónustuþegar ná tali af einhverjum
heilbrigðisstarfsmanni. Þessi umbóta-
vinna var hafin áður en greinin birtist í
Tímariti hjúkrunarfræðinga. Þá segir í
bréfinu að hluti vandans sé gifurlegur
heimiiislæknaskortur og ofálag á þá
sem fyrir eru og að miðað við núver-
andi mönnun sé heilsugæslan ófær um
að sinna verkefnum sínum samkvæmt
þeim væntingum sem ber að gera til
hennar.
í bréfi landlæknis segir m.a.: „Grein
þín hefur án efa vakið marga til um-
hugsunar og þá vonandi leitt til
jákvæðra breytinga þar sem þeirra hef-
ur verið þörf. Ekkert mælir gegn því að
lýsingar, jákvæðar og neikvæðar, um
heilbrigðisþjónustu birtist í tímaritum.
Þó vill landlæknir árétta mikilvægi þess
að ef þjónustuþegar telja að heilbrigðis-
þjónustunni sé ábótavant er það hlut-
verk landlæknis samkvæmt lögum um
heilbrigðisþjónustuna að skoða slíkar
ábendingar eða kvartanir."
Landlæknir óskaði jafnframt eftir því
að þeim upplýsingum yrði komið á fram-
færi til hjúkrunarfræðinga gegnum Tíma-
rit hjúkrunarfræðinga að það sé hlutverk
Landlæknisembættisins að skoða mál
ef fólk hefur athugasemdir við heilbrigð-
isþjónustu og væntir þess að vera látinn
vita. Hann bendir á að sú vitneskja gæti
gagnast hjúkrunarfræðingum bæði sem
einstaklingum og sem leiðbeinendum
um heilbrigðisþjónustu. Þessum skila-
boðum er hér með komið á framfæri.
Þ.R.
38
Tímarit Hjúkrunarfræðinga • 1. tbl. 74. árg. 1998