Tímarit Máls og menningar - 01.09.2005, Blaðsíða 12

Moldin syngur ekki alltaf
hitt. En orsökin er kannski sú að ég ætlaði alltaf að skrifa þér gott bréf
í alvöru og langt bréf í rólegheitum - en sjá, nú eru jólin liðin og með
þeim öll þessi yndislegu rólegheit sem eru reyndar mest fólgin í því fyrir
mér að passa að krakkarnir veki ekki sofandi fólkið á daginn og að passa
að fólkið veki ekki sofandi krakkana á nóttunni. [...]
Svo var það þetta með kvæðin þín. Ég gat nú ekki annað, Gvendur.
Það leitaði bara eitthvað út, eitthvað sem annars hefði tekið fyrir kverk-
ar mér og kæft mig. Heldurðu að ég trúi því ekki að þér sé sárt um þessi
litlu börn þín? - Þegar ég var 21 árs fór ég fyrst að heiman. Kvöldið áður
en ég fór fékk Sigrún mig til, með ginningum og fögrum orðum, að láta
Sigríði, hugsaðu þér, bara hana Sigríði, heyra eitthvað af vísum eftir mig.
Mér fannst það ekki svo voðalegt áður en það byrjaði - en þegar Sigrún
byrjaði að þylja þá byrjaði ég að gráta - já ég veit ekki hvort ég hafði
nokkurntíma fram að þeim degi grátið eins mikið. Og þetta var bara
hún Sigríður. - En þú verður að fyrirgefa mér þetta drengurinn minn,
ég gerði það ekki í illri meiningu, en mig langaði líka, meðfram, að ýta
við þér. Ég vildi ekki leyfa þér að grafa þig í hólinn með gullið þitt.
Ó það er margt, margt, margt sem ég þarf að segja þér en drengirnir
mínir eru lasnir og ég skrifa þetta meðan Nonni sefur [...]
Heima 11. mars 1930
Elsku Ragni mín. Hjartans þökk fyrir seinasta bréfið þitt. Hvað get ég
annars skrifað þér? Já ég ætlaði að skrifa þér nokkur orð um kvæðin mín.
- Það er um sum þeirra, að þú mátt ekki láta þau frá þér fara - Gerðu
það ekki. - Það er í mesta máta ókarlmannlegt að játa, að í hvert skipti
sem ég hugsa til þessa tiltækis með þessar vísur mínar, - þá líður mér
ekki vel. Það eru svo fjölmörg þeirra sem ég vildi svo gjarnan aldrei hafa
skrifað upp, og hvað þá sent frá mér. - Ég er staðráðinn í að vera varkár
um slíkt framvegis. Það voru svo mörg sem ég sendi þér, aðeins þér og
ekki nokkurri annarri manneskju. Nei Ragni það allra sárasta er að nú á
ég engan griðastað framar með kvæðin sem ekki mega allir sjá. - Segðu
mér, til dæmis, hvað þú hafir gert við „Fyrsta kapitula“. Sýndirðu hann
mörgum? Á hann máske að koma á prent? Þú misvirðir það ekki þó að
ég biðji þig að segja mér það. - Þetta er það sem mig langar mest til að
vita. Skrifaðu mér og segðu mér að þú hafir ekki gjört það.
Ég fékk nýlega bréf frá Kristni Andréss. Hann hefur haft mikið fyrir
þessum kvæðum veslings maðurinn. Þeyst með þau frá einum til ann-
ars, og alls staðar var nóg fyrir. Hann segir að Sveinn Sigurðss. hafi samt
lofað að birta nokkur þeirra einhvern tíma seinna.
Æ jæja.
10
TMM 2005 • 3