Heimsmynd - 01.08.1994, Blaðsíða 45

Heimsmynd - 01.08.1994, Blaðsíða 45
þó ekki allt. Hann hafði til dæmis ekki hug- rnynd um ástarsamband hennar og Edith Pi- af. „Hún hjálpaði mér og hvatti mig og gætti þess að skilja mig aldrei efdr eina með hugsan- ir mínar,“ skrifaði Piaf í æviminningum sín- um. Ástarsamband Dietrich og Gabin stóð öll stríðsárin. Þau bjuggu saman vun tíma en störf þeirra í þágu bandamanna ollu því að þau vom aðskilin í langan tíma. Hann var í ffanska hemum, hún skemmti á vígstöðvum, spilaði á sög og söng öll vinælustu lögin sín og gerði þýska lagið Lili Marlene vinsælt á öllum víg- stöðvum. Enginn skemmtikraftvu' eyddi meira tíma á vígstöðvunum en hún og hún vann virðingu allra sem fylgdust með störfúm henn- ar sem einkenndust af fórnfysi og dugnaði. Sjálf sagði hún að störf sín í stríðinu væm „það eina sem ég hef gert í lífinu sem skiptir máli“. Dietrich notaði aðstöðu sína til að koma skila- boðum til þýskra hermanna. Hún var í Norð- ur-Afríku að syngja í útvarp í beinni útsend- ingu þegar hún hrópaði skyndilega á þýsku: „Strákar. Hættið að beijast. Stríðið er viðbjóð- ur. Hitler er fifl!“ Patton gaf henni perlvun skreytta skammbyssu og leyndi því ekki að hann ætlaðist til að hún notaði hana til að íýrirfara sér sæi hún fram á að lenda í höndum Þjóðveija. Sjálf sagði hún: „Ég er ekki hrædd við dauðann, en ég vil ekki þola pyntingar.“ Hún vissi að Þjóðverjar mundu hvergi hlífa henni félli hún í hendur þeirra. Hitler hafði nokkm fýrir upphaf seinni heimsstyijaldar skipað henni að snúa heim en því hafði hún neitað. Seinna á ævinni velti hún því fýrir sér hvað hefði gerst hefði hún snúið til Þýskalands og hlotið áheym hjá Hitl- er. Hún ól með sér þann draum að hvin hefði getað talið honum hughvarf, og sagði: Kannski var ég eina manneskjan í heiminum sem hefði getað komið í veg fyrir seinni heimsstyrjöldina og bjargað milljónum mannslífa. Ég á aldrei eftir að hætta að velta því fyrir mér.“ Hún lýsti stríðsárunum sem bestu árum ævi sinnar. Það voru árin sem hún átti meðjean Gabi, sem barðist í skriðdrekaherdeild sem laut stjóm de Gaulle. En Gabin var ekki einu hermaðurinn sem hún átti ástarsamband við. Patton hershöfð- ingi var elskhugi hennar um tíma og sömu- leiðis þekktur og vinsæll liðsforingijames Ga- vin. Hann var giftur en kona hans sótti um skilnað þegar ástarsamband hans við Dietrich varð opinbert. „Ég gæti keppt við venjulegar konur en þegar samkeppnin kemur frá Mar- lene Dietrich þá er barátta tilgangslaus,“ sagði hvin. En þrátt fýrir daður hér og þar vavJ ean Gabin stóra ástin í lífi Dietrich. Hann var gifmr þegar þau kynntust en á stríðsámnum skildi eigin- kona hans við hann. Hann vildi giftast Diet- rich en það vildi hvin ekki. Arið 1963 sagði hún Robert Kennedy að Gabin hefði verið mest aðlaðandi maður sem hún hefði kynnst en ástarsamband þeirra hefði spmngið vegna þess að „hann vildi giftast mér. Ég þoli ekki hjónabönd. Þau em siðlausar stofnanir. Eg sagði honum að ef ég væri með honum væri það vegna þess að ég væri ástfangin af honum og það væri það eina sem skipti máli.“ Og hvin bætti við: „Hann vill ekki lengur hitta mig. En hann elskar mig ennþá.“ Sagan segir að Marlene hafi orðið bamshaf- andi eftir Gabin en farið í fóstureyðingu. Hann hafi bijálast þegar hann komst að því. Ástarsambandinu lauk og hann giftist mjög skyndilega ungri leikkonu og varð seinna margra bama faðir. Sagt er að Dietrich hafi ár- angurslaust reynt að ná sáttum en hann vildi ekkert við hana tala. En hún elti hann um göt- ur Parísar og keypti sér íbúð í grennd við hans. Þegar ff éttamaður spurði Gabin nokkr- um ámm eftir að sambandi hans við Dietrich lauk hvort hann gæti hugsað sér að leika í kvikmynd á móti henni svaraði hann: „Það er ekki hægt að treysta á gömlu konuna.“ Gabin dó árið 1976 en nokkm áður hafði eig- inmaður Dietrich látist. Þegar Dietrich var sagt lát Gabins sagði hún: „Nú er ég orðin eklga í annað sinn.“ Dietrich og Gabin slitu ástarsambandi sínu þegar hún var að nálgast fimmtugt. Leikkon- an, sem óttaðist aldurinn, var rækilega minnt á ellina þegar María dóttir hennar gerði hana að fallegustu ömmu í heimi. Blaðamenn þreyttust aldrei á að minna Dietrich á ömmu- hlutverkið og þótt Dietrich þætti vænt um það hlutverk og sinnti því betur en móðurhlut- verkinu áður gramdist henni þessi eilvfi ffétta- flutningur og sagði önuglega við blaðamenn: „Eftir blaðaffegnum að dæma er ég eina am- „Dietrich gerði tilraunir til að hafa reglu á allri óregl- unni í ástarlífinu og stjörnuspekingur ráðlagði henni að skipta vikudög- um á milli elskhuga. Það skipulag riðlaðist stundum“ man í heiminum.“ Samband Dietrich við einkadóttur sína var flókið og erfitt .Joan Crawford sagði eitt sinn: ,Á Hollywoodárum mínum var það ekki sér- lega góð hugmynd að verða móðir. Maður vildi vissulega vera mamma en það var enginn tími til þess. Við hefðum ekki átt að verða mæður, það er allt og sumt.“ Christina, elsta dóttir Crawford, var á sömu skoðun og skrif- aði bók um samband þeirra mæðgna, það gerði dóttir Bette Davis einnig. Og sömuleiðis María, dóttir Dietrich. Allar sögðu sömu sögu, af margra mánaða fjarveru mæðra sinna sem vom önnum kafnar við kvikmyndaupptökur. Og þegar hlé varð á vinnu lá straumur elsk- huga um svefnherbergisdyrnar. Það var gnægð af gjöfum, en hvorki nægileg um- hyggja né ást. María var dóttir einnar fegurstu og dáðustu konu heims. Hún ólst upp hjá barnfóstrum og þjónum, varð snemma ein- mana, vinalaus og feit. Hún hefttr sagt frá því Heimsmynd / égrúst - september (45
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.