Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2019, Síða 17

Eftir sjö ára lektorsstarf í kaupmannahöfn fluttust Bjarni
og Sigrún heim til Íslands, og næstu sjö árin kenndi Bjarni ís-
lensku við Vélskólann. Á þeim árum tók Sigrún m.a. nætur-
vaktir á Vífilsstöðum. Árið 1965 fluttust þau aftur út, í þetta
sinn til Óslóar. Þar tók Bjarni við lektorsstöðu við háskólann
og bjuggu þau í noregi í sjö ár, eða til 1972. Eftir það kom fjöl-
skyldan alkomin heim til Íslands.
Hjúkrun á tímum berkla
Sigrún er næst spurð að því hvernig það hafi verið að starfa
sem hjúkrunarfræðingur í „gamla daga“ þegar hún var upp á
sitt besta?
„Þetta var mikil vinna og alltaf nóg að gera fyrir hjúkrunar-
fræðinga eins og það er enn þann dag í dag. Starfið var oftast
mjög skemmtilegt en það gat líka verið erfitt og tekið á. Veik-
indi í þá daga gátu verið ósköp tvísýn og dapurleg, eins og
berklar sem voru algengir. Ég var þó aldrei send til að vinna á
berklahæli því ég reyndist neikvæð á berklaprófum. Ég var
seinna „calmetteruð“ í Danmörku og veiktist illa við það og
mátti ekki vinna í 3 mánuði. Eftir það voru berklaprófin hvell-
pósitíf á mér.“
Sýklalyf breyttu miklu
Sigrún hafði reynslu af notkun sýklalyfja allt frá því að þau
voru fyrst notuð á Landspítalanum. „Ég var reyndar í fríi fyrsta
daginn sem penisillín var gefið sjúklingi sem hafði dottið af
hestbaki á Þingvöllum, sama dag og ég var að spóka mig á
Þingvöllum og vissi ekki neitt,“ segir Sigrún og brosir. „Penis-
illínið reyndist ágætlega og náði maðurinn sér alveg og upp
frá því voru sýklalyf alltaf notuð og reyndust vel,“ bætir Sigrún
við.
Líkaði alltaf vel að vinna sem
hjúkrunarfræðingur
„Mér líkaði alltaf vel að vinna sem hjúkrunarfræðingur. Það
var margt skemmtilegt við starfið, ekki síst þegar við gátum
útskrifað fólk sem hafði náð fullum bata.“ Sigrún átti gott með
að vinna með öðru fólki og hefur alltaf talað vel um samstarfs-
fólk sitt. hún talaði lítið um starf sitt heima þannig að fjöl-
skyldan vissi aldrei hvað gerðist í vinnunni eða hverja hún
hitti, enda þagnarskylda. hún segist þó hafa verið ansi hörð
100 ára hjúkrunarfræðingur sem man tímana tvenna
tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 95. árg. 2019 17
Sigrún með börnunum þeirra Bjarna, talið frá vinstri: Einar, guðríður, hermann, guðný, Stefanía og Sigríður.
Hún talaði lítið um starf sitt heima þannig að
fjölskyldan vissi aldrei hvað gerðist í vinnunni
eða hverja hún hitti, enda þagnarskylda. Hún
segist þó hafa verið ansi hörð við sjálfan sig í
starfi sínu sem hjúkrunarfræðingur enda vann
hún alla tíð mjög mikið.