Strandapósturinn - 01.06.2014, Síða 80

78
Hákarlinn
Faðir minn, Benedikt Grímsson, bóndi og hreppstjóri á Kirkju-
bóli í Tungusveit, var vanur að stunda sjó róðra á haustin, eftir
slátur tíð, en hann reri alla tíð á árabát. Sá at burður sem hér er
sagt frá mun hafa gerst árið 1942. Það var farið að líða að jólum
og pabbi átti beitu í einn róður. Það átti að vera síðasti róður-
inn þetta haust. Áður fyrr hafði pabbi haft vinnumenn sem reru
með honum á haustin en nú reru bræður mínir með honum,
Grímur (f. 1927) og Sigurður (f. 1928). Í landi voru móðir
mín, Ragn heiður Lýðsdóttir frá Skriðnesenni, ég, Lýður (f. 1931),
Rósa (f. 1936), fóstursystir okkar, og Ragnheiður Grímsdóttir,
systir pabba, alltaf kölluð Gagga.
Þennan umrædda morgun fer pabbi á fætur klukkan sex um
morguninn til að gá til veðurs og sýnist honum að veðrið mundi
haldast gott þennan dag. Var nú hafist handa við að beita lóðirnar
og var allt tilbúið til að fara og leggja þær um áttaleytið. Ég var
þá kominn á fætur og fórum við mamma með til að setja niður
bátinn.
Þegar allt var tilbúið til að setja á flot fór pabbi að kvarta yfir því
að hann væri eitthvað slappur og sagðist ætla að leggja sig snöggv-
ast þarna á fjörukambinn og vita hvort þetta liði ekki hjá. Ekki
vildi þetta batna og kvartaði hann yfir verk fyrir brjóst inu. Lá fyrir
að ekki yrði róið þennan daginn því að í ljós kom að pabbi
var kominn með bullandi hita. Var sóttur læknir sem úrskurðaði
að um lungnabólgu væri að ræða. Var nú rætt um hvað ætti að
gera við lóðirnar, hvort ætti að fara að afbeita. Ekki var Grímur
sammála því, vildi bíða til morguns og sjá hvort þeir bræður gætu
ekki skroppið með þær og lagt á fjörðinn.
Morguninn eftir var ágætis veður og fóru þeir bræður um
áttaleytið og lögðu lóð irnar og komu svo í land til að gefa leguna.
En þá gerði austanbrælu með snjókomu og gaf ekki meir á sjóinn
þann daginn.
Næsta dag var komið blíðuveður og fóru þeir þá að draga lóð-
irnar. Vel var fylgst með hvernig þeim gengi því að þeir voru svo
skammt frá landi að vel sást til þeirra. Mömmu var ekki rótt að vita
af þeim tveim á sjónum og ég hef grun um að pabba hafi ekki