Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1952, Blaðsíða 185

DEDICATORIA
171
dius propugnata quam non leve incommodum Annalibus Islan-
dicis, immd, Archivls etiam Dan. et Norveg. sit attractatura,
propius intuenti fit conspicuum.
Ego quum inquisitionem et inspectionem aliquam nostrarum
s Antiquitatum de Serenissimi Regis mandato suscepissem, putavi
quoque mearum esse partium in dictam Quæstionem de Thule
et Islandid inquirere. Cujus partem Negativam tandem com-
plexus præsenti discursu tueri conatus sum, non, ut spero, quid
mali in quenquam commeritus hac ratione, sed ut Magnif* T.
10 protectus favore operam Patriæ et veritati impendendam minus
refugiam. Nihil scilicet hac scriptiunculå in bonos deliquisse mihi
conscius; ast ejus interim non nescius, quod vulgato proverbio
circumfertur: Non solum optima, sed vel mediocria aut non
prorsus mala, cibum esse invidiæ. Neque vero per quæsitum hoc
is apud Magn. T. refugium ausus temerarii damnandus (aliorum
sententia) videbor. Quid enim nobilissimis naturis magis pro-
prium, quid congenitum magis quam egenorum necessitatibus et
miserid tangif Quare mentis oculos de Patrono opellæ meæ solli-
citos ad Magnifam T., Heros inclyte, non sine numine direxi, ubi
20 tutamen et refugium inveniat et adipiscatur.
Nam erunt fortasse intentionem hane meam deformaturi;
qui, quod submissa obsecratione et per dedicatum libellum quæri-
tur, in donum vel munus nescio quod cavillando vertere satagant,
tam Scriptionis quam Autoris tenuitatem exagitando et tradu-
25 cendo, etc. Quibus facile ignosco, siquidem carpendi et cavil-
landi ingenio nati sint nec scire didicerint, quod indigentia et
egestas mea Doni nornen exeludat. Nisi ex iisdem paulo saniores
tam callide sapiant, ut Anacharsin Philosophum, hospitem Regii
favoris cupidum ad Dionysium adducentem, pro se allegent, et
30 dicentem: Donum maximum affero, adducens hospitem favoris
indigum? etc. Atqui hac ratione quilibet pauper et egenus Donum
erit Diviti.
lam si dedicatum Libellum doni vel munusculi vicem subire
quispiam argutior velit aut contendat (licet me fatente quæsito
3s patrono tam indignum quam res ipsa loquitur), Ego has et simi-
les objectiones in sinum benignissimi et exoptati Patroni depo-
nens respondeo: Nihil mihi esse causæ, cur Magnif æ ipsius facili-
tati diffidam aut de ejusdem summa ILumanitate desperem vel