Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1952, Blaðsíða 333

MEMBRUM II
319
cium? Ejus profecto, quam superius attigi: Curasse Ansgarium i33
Islandos nomine saltem vel levi aliquå famå et rumore (dum in
Daniå et Suecia egisset) notos in Diplomatis exprimi, aviditate
quadam religioså, ut Septentrionis Euangelista tanto majore cum
5 posteritatis assensu audiret. Et id quidem de Islandiå: Ast de
Gronlandiå, tanto posterius inventa, conjectura illa locum habere
non potest. Quid igitur statuendum tandem? An quod Diploma-
tum Autographa Islandorum et Gronlandorum mentionem non
contineant, licet in Apographis legatur? certe. Nisi hæc suspicio,
10 quam sequentia majorem adhuc augent in modum, penitus exi-
matur.
Nam et plura dari possunt, quæ huic nostræ sententiæ mili-
tent. Nicolaus enim Pontifex, qui Gregorio successerat, privile- Nicolai PaPæ
giorum Ansgarianorum confirmator, de Islandis et Grønlandis c™firmatl°
• . TT- t- 1 TT a- • -1 pnvileg. Ansg.
15 pisce magis mutus est, teste Histor. Eccles. rsrem. Ait siquidem: islandos et
„ Idem Papa Nicolaus tam ipsum Ansgarium quam successores ^™s"|andos
„ ejus Legatos et Vicarios Apostolicæ sedis constituit in omnibus
„ gentibus Danorum, Sueonum et Slavorum, quod et antea Gre-
gorius Papa concessit. Datum confirmationis 858., hoc est sexen-
20 nio ante obitum Ansgarii. Sed cur hic Pontifex Islandorum et
Gronlandorum non meminit? R. Aut quia in Autographis expres-
sos non viderat, aut si viderat, annis totis 24 å privilegio elapsis
de Islandiå et Gronlandiå nondum habitatis rectius informatus
etiam prudentius sibi suæque confirmationi consulens eam rectius
25 informavit. Satis enim noverat å petitione et postulato Ansgarii
ejusdemque instructione (ut ex confessione Gregorii Pontificis
supra vidimus) nihil sequi ad convertendum terras inhabitatas.
Quin etiam hue ipsum Ansgarium compellam, ut cui Islandiæ ipse Ansgarius
saltem nornen (si tamen hujus nostræ Islandiæ nornen), non habi- pro n08f” .
. . ... . x -pv . * *1 • *i • parte adducitur
30 tatio innotuerit; ldque post impetratum a Principibus privilegium
„ annis circiter 30. Deprecor (ait in epistolå quådam morti jam
„ vicinus Ansgarius), ut apud Deum intercedatis, quatenus hæc
„ legatio crescat et fructificare mereatur in Domino. lam enim
„ Deo propitio et apud Danos et apud Suecos fundata est Eccle-
3s „ sia Christi etc. Histor. Ecclesiast. Brem. cap. 31. An vero Ans-
garius in hac suå gratulatione fuisset Islandiam et Grønlandiam,
si non penitus conversas, ad convertendum tamen tentatas, omis-
surus, nisi de præcipitato voto et petitione irritå olim ad Prin-