Fréttablaðið - 26.01.2023, Side 25

Fjöl-
breytni
verkefna
frá degi til
dags gerir
starfið
spennandi.
Bryndís Blöndal

Mér finnst
starfið
mjög
skemmti-
legt og vil
endilega
að fleiri
konur
leggi þetta
fyrir sig.
Sigfríður Pálína
Konráðsdóttir
Fjölbreytt og skemmtileg
verkefni einkenna störf
rafeindavirkjans Bryndísar
Blöndal og vélvirkjans Sig-
fríðar Pálínu Konráðsdóttur
sem starfa hjá Rio Tinto.
Rafeindavirkinn Bryndís Blöndal
og vélvirkinn Sigfríður Pálína Kon-
ráðsdóttir starfa hjá Rio Tinto og
kunna afar vel við sig þar. Hlutfall
kvenna í greininni hefur frá upp-
hafi verið lágt en það er smátt og
smátt að breytast.
Þær eru sammála um að fjöl-
breyttur hópur starfsfólks komi
fyrirtækinu til góða og í álverum sé
að finna fjölbreytt störf sem hæfi
öllum kynjum.
„Hlutfall okkar kvenna hér er
mjög lágt á móti körlum,“ segir
Sigfríður, sem var til dæmis fyrsta
konan sem varð flokkstjóri innan
fyrirtækisins. „Strákarnir eru
flestir mjög skemmtilegir og það
er auðvelt að vinna með þeim. Oft
er ég eina konan, sem er alveg fínt,
en ég vil samt hvetja aðrar til að
sækja um. Mér finnst starfið mjög
skemmtilegt og vil endilega að
fleiri konur leggi þetta fyrir sig. Ég
hef fundið fyrir einni breytingu
frá því að ég byrjaði hér, sem er
að starfsfólkið er hætt að spá jafn
mikið í kyn iðnaðarmannsins og
horfir frekar á hæfni hans.“
Bryndís segir að það sé öllum
starfsstéttum hollt að hafa fjöl-
breyttan hóp starfsfólks. „Það er
nauðsynlegt að kvenfólk viti að
þessi störf séu til og séu opin öllum
kynjum. Það er skemmtilegra að
vinna í fjölbreyttum hópi og það
opnar nýjar víddir í starfsemi
hvers fyrirtækis.“
Sigfríður Pálína Konráðsdóttir vélvirki og Bryndís Blöndal rafeindavirki starfa hjá Rio Tinto. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Það er gaman að
mæta í vinnuna
Þarf að kynna störfin betur
En hvernig er hægt að gera fjöl-
breytt störf í álverum meira spenn-
andi, til dæmis í augum ungra
kvenna sem eru að velta fyrir sér
framtíðarstörfum?
„Það má gera til dæmis með því
að kynna störfin betur, láta þær
vita af tækifærunum sem þau gefa
og segja þeim frá launaörygginu
sem felst í þeim,“ segir Bryndís.
„Það er alltaf þörf á iðnaðar-
mönnum, það er öruggt. Einnig
er nauðsynlegt að sýna þeim að
það eru konur í þessum störfum
fyrir svo þær sjá okkur og hugsi
með sér: „Fyrst hún gat þetta, þá
get ég það líka.“ Svo vantar eflaust
meiri kynningu á iðnaðarstörfum
á grunnstigum skólagöngunnar
þannig að það ýti betur undir
áhugann.“
Sigfríður tekur undir orð Bryn-
dísar. „Til að gera þessi störf meira
spennandi í augum kvenna verður
að byrja á því að fræða. Það þarf að
gera þeim ljóst að vélvirki er ekki
endilega einhver skítavinna. Það er
endalaust af mismunandi verk-
efnum og flest öll þeirra eru hvorki
líkamlega erfið né skítug. Því þarf
að kynna þessi störf fyrir krökkum
í skóla með það í huga að þau séu
möguleiki fyrir öll kyn.“
Gaman að vinna með höndunum
Bryndís kláraði stúdentspróf
af náttúrufræðibraut samhliða
grunnnámi rafiðna. Eftir útskrift
var hún óráðin með framtíðina en
skráði sig þó í líffræði við Háskóla
Íslands en fann sig ekki þar. „Ég
ákvað þá að fara í rafeindavirkjun
enda kunni ég mjög vel við fagið.
Frá því ég man eftir mér hef ég
haft mikinn áhuga á því að skrúfa
hluti í sundur og spá í hvernig þeir
virka, þó svo að þeir hafi nú ekki
alltaf farið rétt saman aftur. Þegar
ég kláraði námið var ég spennt
fyrir því að læra meira með því að
vinna sem rafeindavirki og verða
þar með öflugri starfskraftur.“
Áhugi Sigfríðar á vélvirkjun
kviknaði hins vegar þegar bíllinn
hennar bilaði og hún fékk að laga
hann sjálf á bílaverkstæði hjá
bróður sínum. „Ég hafði aldrei
gaman af bóklegum fögum þegar
ég var ung og iðnnám hljómaði
svo skemmtilega. Bara það að losa
nokkra bolta, skipta út því sem
er bilað og herða aftur. Að fá að
gera allt með höndunum hljómaði
skemmtilega.“ Hún kláraði síðar
véliðnfræði frá Háskólanum í
Reykjavík.
Oft krefjandi verkefni
Í störfum sínum hjá Rio Tinto
takast þær báðar á við fjölbreytt
og skemmtileg verkefni. „Helstu
verkefnin felast að mestu leyti í
fyrirbyggjandi viðhaldi, kvörð-
unum og prófunum á til dæmis
vogum og mælum, en einnig í
bilanagreiningu og uppsetningu á
búnaði,“ segir Bryndís. Hún segir
starfið vera mjög fjölbreytt og oft
og tíðum krefjandi þegar leysa
þarf f lóknar bilanir. „Fjölbreytni
verkefna frá degi til dags gerir
starfið spennandi. Ég er alltaf að
koma á nýja staði, sjá eitthvað
nýtt og læra meira. Það skemmir
heldur ekki fyrir hvað mórall-
inn er góður, samstarfsfólkið
skemmtilegt og að við hjálpumst
að þegar þess þarf.“
Sigfríður byrjaði sem nemi hjá
álverinu í Straumsvík, fór milli
hópa og segist hafa lært hægt og
rólega á alla verksmiðjuna. „Ég
man alltaf fyrsta daginn minn
hér því mér fannst þetta vera eins
og lítið bæjarfélag með mörgum
húsum, götum, bílum og slökkvi-
stöð. Nú í dag er ég orðin f lokks-
stjóri yfir einum hóp hér á aðal-
verkstæðinu.“ Hlutverk hennar
er að útdeila beiðnum til fjórtán
starfsmanna, þar á meðal vél-
virkja, rafvirkja og málara, plana
verk sem eru fyrir næstu viku með
planara mínum og verkstjóra. Svo
sinni ég einnig vélvirkjavinnu
eins og uppgerð á varahlutum,
bilanagreiningu og fyrirbyggjandi
viðhaldi. Það eru einnig bakvaktir
hér þar sem við erum hringd út á
kvöldin og um helgar og sinni ég
því fimm sinnum á ári.“
Framtíðin björt
Þær eru því báðar mjög sáttar í
starfi og horfa björtum augum
til framtíðar. „Þegar ég var búin
að vinna við rafeindavirkjun í
fjögur ár ákvað ég að bæta iðn-
meistaranáminu við mig. Þá fór ég
á mörg skemmtileg námskeið hjá
Rafmennt auk þess að vera í bók-
legu námi. Iðnmeistaranámið var
skemmtileg viðbót sem gerir mér
kleift að vera með nema og miðla
þekkingu minni áfram. Ég stefni
á að halda áfram að fara á nám-
skeið, bæði hérlendis og erlendis.“
Sigfríður segir sér hafa gengið
vel að vinna sig upp hjá fyrir-
tækinu. „Það er gaman að mæta
í vinnuna og verkefnin eru fjöl-
breytileg. Framtíðin mín er óljós
en það verður bara gaman að sjá
hvað framtíðin ber í skauti sér.“ n
kynningarblað 9FIMMTUDAGUR 26. janúar 2023 Félag kvenna í atvinnulíFinu