Úrval - 01.12.1952, Side 89

Úrval - 01.12.1952, Side 89
NÆSTUM FULLORÐINN 8 T ekki heyra eitt einasta orð um neina byssu! Þú ert galinn!“ „Mamma, ég get fengið eina keypta fyrir tvo dollara." „Ekki meðan ég ræð nokkru!“ „En þú lofaðir mér —“ „Það er alveg sama hverju ég lofaði þér! Þú ert ekki nema krakki ennþá!“ „Mamma, ef þú lofar mér að kaupa eina, þá skal ég aldrei biðja þig um neitt framar.“ „Ég sagði þér að fara út héð- an! Þú færð ekki eyri af kaup- inu þínu fyrir skammbyssu! Það var vegna þess að þú hefur ekkert vit á peningum að ég lét hann Hawkins gamla borga mér kaupið þitt.“ „En mamma, við þurfum á byssu að halda. Pabbi á enga skammbyssu. Við þurfum að hafa skammbyssu á heimilinu. Maður veit aldrei hvað fyrir getur komið.“ „Þú skalt ekki reyna að leika á mig, drengur minn. Jafnvel þó að við ættum byssu, skyld- ir þú aldrei fá að snerta á henni.“ Hann lagði verðlistann frá sér og smeygði handleggnum utan um hana. „Elsku mamma, ég hef þræl- að í allt sumar og ekki beðið þig um neitt. Hef ég gert það?“ „En svoleiðis á það líka að vera!“ „En mamma, mig langar í skammbyssu. Geturðu ekki lát- ið mig fá tvo dollara af kaup- inu mínu. Elsku mamma! Pabbi má hafa hana . . . Elsku mamma! Þú sem ert svo góð.“ Þegar hún svaraði var rödd hennar lág og mild. „Hvað átt þú að gera með skammbyssu, Dave? Þú þarft enga skammbyssu. Þú lendir bara í klandri. Og ef pabbi þinn fengi minnsta grun um að ég léti þig fá peninga fyrir byssu, þá mundi hann fá slag.“ „Ég skal fela hana, mamma. Hún kostar ekki nema tvo doll- ara.“ „Almáttugur, hvað gengur að þér, barnið mitt?“ „Það gengur ekkert að mér, mamma. Ég er orðinn næstum fullorðinn. Og ég vil fá skamm- byssu.“ „Af hverjum ætlarðu að kaupa hana?“ „Af Jóa gamla í búðinni.“ „Og hún kostar ekki nema tvo dollara?“ „Nei, ekki meira. Aðeins tvo dollara. Elsku mamma!“ Hún var farin að raða disk- unum; hún hreyfði hendurnar hægt, hugsandi. Dave beið þög- ull og kvíðafullur. Loksins sneri hún sér að honum. „Þú rnátt kaupa skammbyss- una, ef þú lofar mér einu.“ „Hvað er það, mamma?“ „Að þú komir beina leið til mín með hana, heyrirðu það? Pabbi á að fá hana.“ „Já, mamma. Má ég fara strax?“ Hún beygði sig niður, sneri sér undan, lyfti upp pilsfaldin-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.