Úrval - 01.12.1952, Síða 89

Úrval - 01.12.1952, Síða 89
NÆSTUM FULLORÐINN 8 T ekki heyra eitt einasta orð um neina byssu! Þú ert galinn!“ „Mamma, ég get fengið eina keypta fyrir tvo dollara." „Ekki meðan ég ræð nokkru!“ „En þú lofaðir mér —“ „Það er alveg sama hverju ég lofaði þér! Þú ert ekki nema krakki ennþá!“ „Mamma, ef þú lofar mér að kaupa eina, þá skal ég aldrei biðja þig um neitt framar.“ „Ég sagði þér að fara út héð- an! Þú færð ekki eyri af kaup- inu þínu fyrir skammbyssu! Það var vegna þess að þú hefur ekkert vit á peningum að ég lét hann Hawkins gamla borga mér kaupið þitt.“ „En mamma, við þurfum á byssu að halda. Pabbi á enga skammbyssu. Við þurfum að hafa skammbyssu á heimilinu. Maður veit aldrei hvað fyrir getur komið.“ „Þú skalt ekki reyna að leika á mig, drengur minn. Jafnvel þó að við ættum byssu, skyld- ir þú aldrei fá að snerta á henni.“ Hann lagði verðlistann frá sér og smeygði handleggnum utan um hana. „Elsku mamma, ég hef þræl- að í allt sumar og ekki beðið þig um neitt. Hef ég gert það?“ „En svoleiðis á það líka að vera!“ „En mamma, mig langar í skammbyssu. Geturðu ekki lát- ið mig fá tvo dollara af kaup- inu mínu. Elsku mamma! Pabbi má hafa hana . . . Elsku mamma! Þú sem ert svo góð.“ Þegar hún svaraði var rödd hennar lág og mild. „Hvað átt þú að gera með skammbyssu, Dave? Þú þarft enga skammbyssu. Þú lendir bara í klandri. Og ef pabbi þinn fengi minnsta grun um að ég léti þig fá peninga fyrir byssu, þá mundi hann fá slag.“ „Ég skal fela hana, mamma. Hún kostar ekki nema tvo doll- ara.“ „Almáttugur, hvað gengur að þér, barnið mitt?“ „Það gengur ekkert að mér, mamma. Ég er orðinn næstum fullorðinn. Og ég vil fá skamm- byssu.“ „Af hverjum ætlarðu að kaupa hana?“ „Af Jóa gamla í búðinni.“ „Og hún kostar ekki nema tvo dollara?“ „Nei, ekki meira. Aðeins tvo dollara. Elsku mamma!“ Hún var farin að raða disk- unum; hún hreyfði hendurnar hægt, hugsandi. Dave beið þög- ull og kvíðafullur. Loksins sneri hún sér að honum. „Þú rnátt kaupa skammbyss- una, ef þú lofar mér einu.“ „Hvað er það, mamma?“ „Að þú komir beina leið til mín með hana, heyrirðu það? Pabbi á að fá hana.“ „Já, mamma. Má ég fara strax?“ Hún beygði sig niður, sneri sér undan, lyfti upp pilsfaldin-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.