Úrval - 01.08.1956, Side 24

Úrval - 01.08.1956, Side 24
22 ÚRVAL móður með jarpt hár og dökk . augu, en fann öðru hvoru huggun hjá ljóshærðri og blá- eygðri barnfóstru eða smá- barnakennara, mun áreiðanlega síðar verða ástfanginn af ljós- hærðri og bláeygðri stúlku. Að áliti þessara sálfræðinga er ást- in einföld og vinaleg tilfinning, sem samfélagið hefur gert margslungna og fulla af mót- sögnum. Því að ástinnni kynn- ist maðurinn oft í lífi sínu, segja þeir, og það er rangt, að sið- gæðishugmyndir samfélagsins skuli neyða hann til að sýna trúmennsku, sem hann er ekki skapaður til að sýna. Hjóna- bandserfiðleikar og taugaveikl- im í sambandi við þá eru, að áliti þessara sálfræðinga, sök samfélagsins. Dr. Bergler og skoðanabræð- ur hans telja á hinn bóginn, að maðurinn sé í eðli sínu einkvæn- ismaður og elski aðeins einu sinni eða í hæsta lagi tvisvar á ævinni. Fjöllyndi sé merki um sjúkt tilfinningalíf. 1 stuttu máli má orða þessi tvö meginviðhorf sálfræðinga til ástarinnar þannig: Ástin er líffræðilegs eðlis; hún er eðlileg, heilbrigð og sterk tilfinning, sem færir með sér hamingju, ef hún fær að þróast frjáls; eða: Ástin er þrautalending, þegar persónuleikinn þjáist af losta- fullri sektarvitund. Þarna höfum við í hnotskurn álit sálfræðinganna á ástinni. Hverjum og einum er svo í sjálfsvald sett, hvorum hópn- um hann trúir. En til þess að slá einhvern botn í þessar hug- leiðingar, skulum við rifja upp það sem franski rithöfundurinn André Maurois hefur að segja um ástina: „Þau tímabil koma fyrir í lífi voru þegar oss er beinlínis fyrir- hugað að kynnastástinni. Fyrsta tímabilið er snemma í æsku, annað tímabilið nálægt fimm- tugu. Á þessum æviskeiðum leit- ar líkami vor eftir ástmey. Fyrsta fallega konan, sem þá verður á vegi vorum, vekur heit- ustu tilfinningar vorar. Með öðrum orðum: vér verðum ást- fangnir af ástinni og veljum fyrstu konuna, sem oss virðist heppileg. . . . En oft á tíðum verður maðurinn ástfanginn af því að kona æskir þess. Sé hún gædd einhverjum votti af yndisþokka, stenzt hann sjaldan þeaar hún gefur honum undir fótinn. Og ef hún þekkir spilareglurnar og veit hvernig hún á að draga sig í hlé eftir að hafa vakið áhuga hans og ástríður, mun hann leita á.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.