Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1999, Síða 27

Læknaneminn - 01.04.1999, Síða 27
Tafla I. Stigun á LLT Stig FEV1 sem prósenta af áætluðu gildi Vægur 80-60 Miðlungs 40-59 Slæmur minna en 40 þembu án þess að hafa nokkurn tíma reykt. Skortur á alfa-I-antitrypsíni (A-l-A) getur einnig valdið LLT. Hjá heilbrigðum einstaklingum minnkar FEVl (forced expiratory volume in one second) um 30 ml á ári eftir 25 ára aldur eins og sjá má á mynd 2. Algengt er að lækkunin sé um 45 ml á ári hjá reykingafólki en hjá þeim sem fá LLT lækkar FEVl um allt að 70 ml á ári. Aðeins 15% reykingamanna fá klínísk merki um LLT. Þannig hljóta erfðafræðilegir þættir að skip- ta miklu máli í sambandi við tilurð LLT. Þá má ein- nig ætla að umhverfisþættir geti lagst á eitt með reyk- ingum í að stuðla að LLT. MEINGERÐ Almennt getur bólgusvörun í lungunum orðið með þrenns konar hætti. I fyrsta lagi þannig að bráðabólga verður og þegar bólgan gengur yfir grær lungnavefur- inn aftur. I öðru lagi verður örvefsmyndun eftir bólguferlið og í þriðja lagi getur orðið eyðilegging á lungnavef eins og gerist í lungnaþembu. Kleyfkjarna hvítfrumur (neutrophils) safnast í loftvegi sjúklinga með lungnaþembu. Einnig verður uppsöfnun á át- frumum (macrophages) og T-eitilfrumum en í minna mæli. Þessar frumur magna upp bólguferli, t.d. með hjálp frumuhvata eins og interleukin-8. Tvær megin tilgátur eru uppi um ástæður þeirrar eyðileggingar sem verður á lungnavef í lungnaþembu og geta þær stutt hvor aðra. Annars vegar er ójafnvægi á próteös- um og andpróteösum og hinsvegar oxara-andoxara (oxidant-antioxidant) ójafnvægi. KleyfLjarna hvít- frumur gefa frá sér prótínkljúfandi (proteolytic) ens- ím s.s. elastasa, cathepsin G og matrix metalló- prótínasa (MMP). Við eðlilegar kringumstæður koma andprótínkljúfandi (antiproteolytic) varnarkerfi í loft- vegunum s.s. A-l-A í veg fyrir að þessi efni valdi skaða. Hins vegar truflar sígarettureykur þetta jafn- vægi vegna oxandi áhrifa sígarettureyks. Oxun A-l- A minnkar getu þess til að vinna gegn próteösum. Elastasi skemmir lungnavef og hvetur einnig losun IL-8 og annarra bólguhvetjandi efna og magnar þannig bólguferlið. Margvíslegar rannsóknarniður- stöður styðja þessar tilgátur. Þannig finnst aukið magn A-l-A með oxuðum methionine stöðum í skol- vökva frá reykingamönnum og aukning á H202 í út- öndunarlofti. I skolvökva lungnaþembusjúklinga finnst einnig aukið magn prótínkljúfandi ensíma s.s. collagenasa og MMP-9. Þessu til frekari stuðnings má nefna að mýs sem ekki mynda MMP-12 fá ekki lungnaþembu þegar þær eru útsettar fyrir sígarett- ureyk. Oafturkræfar skemmdir verða á starfræna hluta lungnanna í sjúklingum með lungnaþembu. Þetta leiðir til minnkunar á þeim hluta lungnanna sem nýt- ist til loftskipta og fram kemur mæði. Stuðningur sem starfsvefur lungna gefur litlum loftvegum hverfur og þeir hafa því tilhneigingu til að falla saman, sérstak- lega í útöndun og fram koma merki um teppu. I sjúklingum með langvinna berkjubólgu verður aukning á slímmyndandi kirtlum í loftvegunum og aukning á kleyfkjarna hvítkornum. Þetta leiðir til þess að í loftvegunum myndast tappar úr slími og niður- brotsefnum fruma. Fram koma hósti með uppgangi og merki um teppu. GREINING Saga Algengustu einkenni eru mæði sem er mest áber- andi við áreynslu en með versnandi sjúkdómi getur mæðin verið til staðar í hvíld. Einnig hósti, gjarnan með slímuppgangi, og ýl og flaut fyrir brjósti. Þyngd- artap sést hjá allt að þriðjungi sjúklinga og margir eru undir kjörþyngd. Skoðun Skoðun getur verið eðlileg á fyrstu stigum sjúk- dómsins, en síðar koma fram merki um notkun hjálp- aröndunarvöðva og brjóstkassi verður tunnulaga. Við lungnahlustun geta heyrst minnkuð öndunarhljóð. Þá geta önghljóð og gróf öndunarhljóð heyrst sem merki um slím í stórum loftvegum. Við hægri hjartabilun sést bjúgur á ganglimum og aum og stækkuð lifur þreifast. Einnig sést blámi (cyanosis), merki aukins bláæðaþrýstings á hálsi og lyfting verður af völdum hægra slegils (heave) með háværum þætti lungnaloku í öðrum hjartatóni. Lungnapróf Blásturspróf (spirometria) sýnir merki um teppu þannig að mun meiri Iækkun verður á FEVl en FVC (forced vital capacity) og hlutfallið á milli þeirra lækkar. Hægt er að nota þessar niðurstöður til að stiga LÆKNANEMINN • 1. tbl. 1999, 52. árg. 23
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Læknaneminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.