Læknaneminn - 01.04.2008, Blaðsíða 76

Hanna S. Hálfdánardóttir
2. árs læknanemi
Jón Ragnar Jónsson 3. ári
Afhverju lœknisfrœði?
Það er svo tengdamömmuvænt! Samt þó aðallega áhugi
á mannslíkamanum og vilji til að hjálpa fólki. Mér finnst
mjög heillandi tilhugsun að eyða tíma mínum og lífsstarfi
í að bæta lífsgæði fólks.
Hvernig finnst þér námið og hvað er skemmtilegast við
það?
Það er gaman að læra um og skilja öll þessi flóknu kerfi,
ferla, og mekanisma sem halda líkamanum gangandi.
Hvað það eru ævintýralega margir hlutir sem þurfa að
ganga upp til að þetta virki og hvað gerist þegar eitthvað
fer úrskeiðis. Hann er svo mikið meistaraverk þessi
mannslíkami eitthvað!
Er eitthvað sem mœtti bceta?
1 hreinskilni sagt finnst mér læknadeildin of íhaldssöm.
Það er þungur stofnanabragur yfir henni. Það er margt
sem hægt er að bæta en lítill vettvangur til þess að ræða
um breytingar eða vilji hjá stjórnendum til að hlusta eða
taka mark á skoðunum og vilja nemenda. Það vill svo til
að ég á tvo góða vini sem eru á 3. ári í læknisfræði í Köben
og þegar við berum saman bækur okkar um gæði kennslu,
aðstöðu, skipulag o.fl. þá svíður mér mismunurinn. Ég
vona að væntanlegur sviðsstjóri heilbrigðissviðs muni
hrista rækilega upp í hlutunum.
Hvaða sérhœfingu ertu að spá í?
„Það eina sem ég er búinn að ákveða er að ákveða ekki
neitt fyrr en ég er búinn með grunnnámið." Þessa
setningu hef ég þulið upp oftar en ég get talið og það er
mikið til í þessari tuggu. Ég veit ekki af hversu mikilli
heift og ákafa ég myndi lesa mér til um magakrabbamein
ef ég væri búinn að ákveða að verða geðlæknir. Það er allt
opið - sérstaklega bæklunarskurðlækningar!
76
Læknaneminn
Eitthvað að lokum?
„I like turtles!“