Læknaneminn - 01.04.2008, Blaðsíða 58

Læknaneminn - 01.04.2008, Blaðsíða 58
Ef endurágræðsla kemur til álita er mikilvægt að staðið sé rétt að flutningi á stúfnum. Til að hægja á öllu niðurbroti þarf að kæla stúfinn niður og halda honum rökum. Því er rétt að leggja stúfinn í raka grisju/ klút og síðan í plastpoka. Pokinn er síðan settur í ísvatn og þannig haldið nálægt 0°. Aldrei skal setja beint á ís því þá frýs stúfurinn og það verða kalskemmdir sem síðar leiða til dreps. Rétt er að undirstrika að ef stúfur hangir í húðbryggju þá á ekki að klippa á heldur búa um þannig. Almennt gildir að vöðvavefur þolir 4 klst. án blóðrásar en aðrir vefir allt að sólarhring. Það segir sig því sjálft að ef um vöðvavef er að ræða á stúfnum þá er nánast útilokað að reikna með að það takist að halda í þann vef eftir ágræðslu. Brot: Eingöngu verður íjallað um mjög fáar tegundir brota eða brotastaða. Gips er algengasta meðferðin við brotum. Tilgangur gipsmeðferðar er að halda brotum í ásættanlegri legu á meðan þau öðlast þann stöðugleika að þorandi sé að leyfa hreyfingu án þess að það raski legu brotsins. Þau brot sem eru stöðug og í ásættanlegri legu þurfa ekki gips nema þá sem verkjameðferð í byrjun. Brot sem haldast ekki í ásættanlegri legu með gipsi þurfa aðra meðferð, til dæmis ytri ramma eða innri festingu (pinna, skrúfur, plötur o.s.frv.). Innri festingar eru einnig valkostur þar sem æskilegt er að byrja hreyfiþjálfun snemma. Ýmsir ókostir eru við gipsmeðferð. Liðir stirðna, beinþynning verður, sinar festast í örvef á brotastað og vegna hreyfingarleysis verða samvextir við umhverfi þeirra, vöðvar rýrna og svo mætti lengi telja. Það erþví mikilvægt að halda gipstíma í lágmarki og gipsa eingöngu þá liði sem þörf er á. Brot á íjærkjúku eru af ýmsum toga. Við klemmuáverka verða oft brot í gómhrjónu (processus unguicularis) en þau þarfnast sjaldnast meðferðar umfram verkjastillingu og það sem meðfylgjandi mjúkveíjaáverki krefst. Við brot á skafti fjærkjúku er mikilvægt að hafa í huga að oft er einnig til staðar áverki á naglbeð sem getur þurft að gera að. Meðferð brotsins er oftast fólgin í spelkun í um þrjár vikur. Ef brotið er óstöðugt og með skekkju þá er beinið pinnað. Við vaxtalínubrot hjá börnum þarf einnig að hafa í huga möguleikann á áverka á naglbeð og þá er nöglin oft uppslegin yfir naglbandið. Þá þarf að gera að naglbeðsáverkanum og ef teljandi skekkja er til staðar þarf að rétta hana og spelka. Hér að framan í tengslum við lýsingu á sliti á réttisinum frá festu á íjærkjúku (mallet áverkar) var einnig lýst brotum þar sem sinin slítur með sér beinbita. Slík brot leiða til réttiskerðingar í fjærlið (mallet stöðu). Ef beinbitinn er lítil þá er sett malletspelka í um sex vikur og síðan næturspelka í tvær vikur. Ef stór flaski (> 1/3 af liðfleti) brotnar þá er hætta á að fjærkjúkan leki úr liðnum (volar subluxation í fjærlið). í slíkum tilfellum þarf að taka afstöðu til réttingar og pinnunar. Svipuð brot sjást einnig við festu djúpu beygjusinarinnar (FDP) og ef brotflaskinn er tilfærður þarf opna réttingu og innri festingu. Ef ekki er um tilfærslu að ræða má meðhöndla með spelku í fjórar vikur sem hindrar réttu. Meðhöndlun brota á mið- og nærkjúku sem eru án teljandi tilfærslu fer eftir því hversu stöðug þau eru metin. Þau má meðhöndla ýmist með festingu við næsta fingur og varfærinni hreyfiþjálfun eða gipsi í allt að þrjár vikur. Gott er að fylgja brotlegu effir með röntgenmynd innan tveggja vikna en þess er þó ekki þörf í öllum tilvikum. Efbrotná inn í liðflöt þarf að meta þætti eins og stallmyndun í liðfletinum. Ihuga þarf réttingu og festingu ef stallmyndun er umfram 1 mm. Innkýld brot (die punch) eru oft erfið í greiningu en mikilvægt að greina því iðulega er ástæða til að rétta opið, grafta undir liðflötinn og jafnvel festa. Skábrot og spiralbrot geta verið mjög óstöðug. Þau hafa einnig í för með sér hættu á snúningsskekkju og á það sérstaklega við um spiralbrot. Rétt er að gera sér grein fyrir því að snúningsskekkju er erfitt og oft útilokað að meta á röntgenmyndum og kemur þar ekkert í staðinn fyrir klíníska skoðun. Best er að meta snúningsskekkju með því að viðkomandi beygi fingur eins vel og kostur er og þá horft á hvernig fingur stefna niður í lófa. Ef það er snúningur í broti vill viðkomandi fingur leggjast að eða frá aðlægum fingrum. Með fingur beina eiga allar neglur að liggja í sama plani en við vægan snúning getur verði erfitt að greina þetta. Þessar skekkjur þarf að rétta og er einnig algengt að gera þurfi innri festingu til að halda brotlegu. Kurluð (comminut) skaftbrot er oft best að rétta í sem besta legu m.t.t. öxulstefnu og snúnings og síðan gipsa. Ef ekki næst ásættanleg lega þarf að íhuga aðgerð en í þessum tilvikum er oft erfitt að fá eitthvað til að festa í- Einnigeruoftmiklir mjúkvefj aáverkar og blóðrásartruflanir samfara kurluðum brotum. í vissum tilvikum getur þurft að láta það hafa forgang- Liðbönd og sinar eiga það til að slíta með sér beinbita. Dæmi um það er þegar brjóskkennd liðbandsplata (volar plate) framanvert yfir miðliðum (PIP) skaddast við ofréttuáverka og slítur með sér beinflís frá festu sinni á miðkjúku. Brotið eða liðbandsáverkinn krefst út af fyrir sig ekki meðferðar umfram verkjastillingar nema ef bitinn er þeim mun stærri. Hafa verður í huga að það getur þróast kreppa í liðnum (flexionskontractur) vegna örvefsmyndunar fyrstu vikurnar eftir áverkann. Það þarf að upplýsa viðkomandi um þessa hættu og leggja áherslu á réttiæfingar til að varna kreppu. Ef kreppa nær að þróast er hún meðhöndluð með togspelku (dynamic extensions splint) í þrjá til sex mánuði. Réttisinin getur slitið með sér liðflatarberandi beinflaska og er þá hætt við að meginhluti miðkjúkunnar skríði fram (volar subluxation í PIP). Þá er oftast gerð aðgerð. Hliðarliðbönd (ulnar/radial collateral ligament) geta sömuleiðis tekið með sér beinflaska. Dæmi um slíkt er áverki á ölnarhliðarliðband hnúaliðs þumals (ulnar collateral ligament MCP I) með beinafrifu. Ef slíkt er án teljandi tilfærslu þá er gipsmeðferðarlengd 5 vikur á þumalfingri en 3 vikur á öðrum fingrum og mobilisering með teipi- Þegar um er að ræða stóran flaska með teljandi tilfærslu eða óreglu í liðfleti (>1 mm hakmyndun) þarf að íhuga aðgerð. Brot á miðhandarbeinum eru Læknanéminn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.