Úrval - 01.10.1963, Page 17
I
J
4
Ofátið
seigdrepur
Offitan er einn af menningar-
sjúkdómum aldar vorrar.
Oft og tíðum styttist
lífsvon fólks í sama hlut-
falli og offita þess
eykst. Aukin velsæld, hóglífi,
hreyfingarskortur —
allt stuðlar þetta að offitu.
Baðvogin er þvi einn
þarflegasti hluturinn
á hverju heimili.
Eftir dr. Kenneth C. Hutchin.
/
AÐVOGIN er þarflegt
tæki. Það er þýðing-
armikið að fylgjast
reglulega með þyngd
sinni. Það er miklu
auðveldara að losna við smá-
vegis þyngdaraukningu heldur
en að megra sig, þegar komin
er veruleg offita. Og vogin á að
vera í haðherberginu af því, að
maður er að vigta sjálfan sig en
ekki föt sín og skó. Sömuleiðis
er þýðingarmikið að vigta sig
ávallt á sama tíma dags og láta
vogina ávallt vera í sömu skorð-
um.
Ef vogin sýnir að þú hafir
þyngzt, er lang sennilegasta
skýringin sú, að þú hafir látið
of mikið eftir þér í mat og drykk.
Menn hafa á takteinum alls kon-
ar málamynda-afsakanir fyrir
offitu sinni. Sumir halda því fram
að hún sé arfgeng í ætt sinni,
aðrir að hún sé kynfylgja og enn
aðrir kenna kirtlum sínum um
hana. En sannleikurinn er sá, að
í fæstum tilvikum hafa þessar af-
sakanir nokkurt gildi. Langoft-
ast starfar offitan blátt áfram
af ofáti.
Það má vel vera, að þú borðir
minna en granna konan í næstu
íbúð, en sértu of feitur, borðarðu
meira en þú þarft. Ef til vill reyn-
ir hún meira á sig en þú. Ef til
vill starfa líffæri hennar á ann-
an hátt en þín. Það kann að vera
að hún nýti fæðu sína verr, en
að líkami hennar brenni meiru
— Family Doctor —
29