Úrval - 01.10.1963, Side 82
94
ÚR VAL
andi í eynni, og fór því Franz
með honum til Hofsóss. Nú
hugSiim við til landsferðar næsta
dag' er gæfi, en ávalit var hauga-
sjór, verðnr var þó still og bjart,
en nokkurt frost. Svo nálguðust
jólin, og ekki gáf til landferSar.
Á Þorláksmessu hafði litillega
dregið úr briminu, en þó var
vart lendandi viS Málmey. Þá
vissum við, aS Franz mundi
kominn út á Lónkotsmöl og
bíða þar. Var nú hafizt handa
um landferð og fórum við þrír
á litlum og iéttum trillubát.
Sæmilega gekk að koma bátn-
um á fiot og einnig ferðin inn
með eynni vestanverSri. En er
að rifinu kom milli Málmeyjar
og Þórðarhöfða, var þar að sjá
samfellt hvítfyssandi brot.
Skársta leiðin þarna yfir er
rétt upp við eyna, og tókst okk-
ur að komast yfir stórslysalitið,
þó fengum við á okkur allkrapp-
an sjó, og við það kom mikill
sjór i bátinn, og stöðvaðist vél-
in. Nú voru í skyndi sett upp
segl og stefnt á Lónkotsmöl.
Skömmu siðar fór vélin í gang.
Er að Lónkotsmöl kom var þar
mikið brim. Nokkrir menn voru
þar á kambinum, og aðstoðuðu
þeir við að koma smápökkum
um borð í bátinn, svo og hús-
bóndanum, en mikiö var þó eft-
ir af varningi. Ferðin til Málm-
eyjar gekk sæmilega, en erfið
var landtakan þar. Þannig gat
stundum farið um ferðir að og
frá Málmey, og sýnir þessi litla
saga aðeins eitt dæmi af mörg-
um.
Þessir samgönguörðugleikar
munu m. a. hafa átt sinn þátt i
því, að þessi búsældarlega eyja
er nú í eyði, en ég er sannfærð-
ur um, að í Málmey á efíir að
rísa byggð að nýju, þótt síð'tr
verði.
Mttúrnauðæfi Póisvæðanna
Langir og kaldir vetur lokka okkur til Suðurlanda. Samt
er það staðreynd að æ fleira fólk tekur sér bólfestu á heim-
skautasvæðunum. Þessi þróun hefur orðið þess valdandi að
Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin (WHO) hefur tekið sér fyrir
hendur að rannsaka þau heilbrigðisvandamái sem líf i köldu