Úrval - 01.10.1963, Qupperneq 111

NÓl NORÐURSLÓÐA
123
lífsskilyrði 25.000 Eskimóa og
Indíána."
Þegar rannsóknir á þessum
sióðum bentu ekki til neinnar
sérstakrar ástæðu fyrir þessari
fækkun, tók hin áhyggjufulla
ríkisstjórn tilboði Oemings um
að ala hreindýrahóp á dýrabú-
garði sinum. Dögum saman
þræddu líffræðingar stjórnar-
innar slóðir norðvestursvæð-
anna í leit að nýfædduin hrein-
kálfum. (Eftir að þeir eru
orðnir tveggja daga gamlir, er
ómögulegt að ná þessum fráu
dýrum). Loksins tókst að ná
sex hreinkálfum, og þeir voru
fluttir á búgarðinn. Þeim var
gefið úr pela á klukkutíma-
fresti, og brátt litu þeir á
öeming sem móður sína. Þeir
þrifust vel, og i fyrra fæddist
cariboukálfur í fyrsta sinni á
veg'um mannanna. Hann horfði
undrandi umhverfis sig í hinni
lítt snortnu náttúru búgarðs-
ins.
Oeming vonast nú til að hægt
verði að kynblanda caribou-
hreindýr og heimskautshrein-
dýr, þannig að hið nýja kyn
losni við ýmsa galla þessara
tegunda. Sex sauðnaut voru.
tekin árið 1960, og dafna þau
vel á. búgarðinum. Er vonað, að
frá þcim muni koma ný hjörð
sauðnauta. Yakuxar hafa tímg-
azt þarna, þótt þeir séu þúsund-
ir mílna frá heimalandi sínu,
Tíbet. Ef til vill gætu þeir orð-
ið ný fæðutegund og flutninga-
tæki fyrir norðurhjarann.
En eftirtektarverðasti ibúi
dýrabúgarðsins er samt eigandi
hans. Hann hlýtur í fyrsta lagi
að vera eini þekkti vísindamað-
urinn i heiminum, sem hefur
staðið straum af menntun sinni
og rannsóknum með þvi að
starfa sem atvinnuglímumaður
og forstjóri glímukeppni. Hann
er mjög sterklegur, allur saman-
rekinn, og enn á hann það til að
taka þátt í glímu. Nýlega var
hann að safna fé fyrir Dýra-
fræðifélag Edmonton, og í þvi
skyni skipulagði hann geysileg'a
glimukeppni milli tíu af glimu-
risunum, sem hann ér umboðs-
maður fyrir. Síðan tilkynnti
hann, að hann yrði sjálfur
fyrstur í hringinn. Hann var sá
fyrs'ti, sem kastað var út af
keppnispallinum. En næsta dag
Iiafði félaginu áskotnazt 1000
dollarar.
Urii sjö ára aldur var Oeming
byrjaður að starfrækja eigin
dýragarð i hakgarðinum heima
hjá sér. íbúar dýragarðsins
kömu stöðugt og fóru. Það voru
höggormar, uglur, kjóar og rott-
ur. Þegar hann var 11 ára,
skrifaði liann dýrafræði-
prófessornum William Rowan
við Albertaháskólann: „Ég, er