Úrval - 01.10.1963, Side 151

FJÖLLEl KAHÚSLÍF
163
auga á mig, og sneri sér síðan
að þýðingarmeiri viðfangsefn-
um.
Það var komið fram yfir mið-
nætti, þegar við fjórar vorum
komnar í hótelíbúðina, sem var
nokkrum götulengdum frá sýn-
ingarhöllinni. Leigan var há
fyrir þessa fjögurra herbergja
ibúð, en Mary Louise sagði, að
það væri enginn vandi að smygla
tveim stúlkum í viðbót inn i i-
búðina, svo að hægt væri að
skipta kostnaðinum í fleiri staði.
Og það gerðum við einmitt.
Hótelstjórinn var fýlulegur
maður, mjög tortrygginn á svip.
En þó fór það nú svo, að hann
komst aidrei að þessu bragði
okkar. Við gengum í fötum
hver af annarri, og gættum þess
að koma aldrei allar sex inn
í einu. Stundum mætti hann okk-
ur í anddyrinu og sagði: „Góðan
daginn, ungfrú . . . ah . . . “ Ef
liann hitti þá á annan hvorn
laumufarþegann, flýtti laumu-
farþeginn sér að nefna eitthvert
af hinum skráðu nöfnum, brosti
síðan og hélt leiðar sinnar.
FR UMS ÝNINGARIÍ VÖLDIÐ.
Æfingarnar stóðu yfir í þrjá
daga. Listafólkið kvartaði og
fann að, fékk kvef og talaði með
löngun í röddinni um þann dag,
þegar við myndum leggja af
stað út á þjóðvegina og byrja að
sýna í tjöldum. Nú var búið
að bæta við nýrri skrautgöngu
sem byrjunaratriði, í henni,
átti ég að sitja tígullega á Rut,
sem Kleopatra. Ekki bætti þessi
viðbót úr skák.
Öll dýrin gerðust uppreisnar-
gjörn allt frá þeim degi, þegar
þau komu til sýningarhallarinn-
ar. Hún Geirþrúður tók til að
dansa æðislega og prjóna, í
hvert skipti þegar hljómsveitin
fór að leika. Fílarnir öskruðu
óaflátanlega. Ljónin, tígrisdýrin
og' hlábarðarnir réðust á rimla
búranna og öskruðu grimmdar-
lega, þegar verið var að æfa
atriði þeirra. Stelpurnar, sem
riðu á fílum eða hestnm, urðu
að fara á bak við brattan hjalla,
sem tengdi innganginn frá hún-
ingsherbergjum og dýrageymsl-
um við sjálft sýningarsvæðið.
Þar gerðust flest óhöpp okkar,
og við vorum farnar að óttast
þennan stað. Á liverri æfingu
var að minnsta kosti einni smá-
stjörnu kastað af baki eða lnin
var slegin af einhverri skepn-
unni einmitt á þessum stað.
Þegar ég leit Cristiani-fjöl-
skylduna að æfingum, gat ég
vel skilið, hvers vegna hún
kærði sig ekki um, að Paraito
giftist stelpu, sem ekki gæti
hjálpað til við fjölskyldusýn-
ingaratriði þeirra. Fjölskyldan
þrammaði inn á svæðið i iang-