Úrval - 01.11.1966, Blaðsíða 43

Tvær rennilegar og
glæsilegar fiskiskonn-
ortur höfðu keppt um
fyrsta sæti næstum alla
Irlww leiðina í 40 mílna kapp-
siglingunni, sem háð var þennan
haustdag árið 1921 úti fyrir strönd-
inni við Halifax í Nova Scotiafylki
í Kanada. Það var allsnarpur vind-
ur þennan dag, og þær brunuðu
áfram með þöndum seglum, oft
næstum hlið við hlið, svo að varla
mátti greina, hvor þeirra væri á
undan. Síðan sveigðu þær upp í
vindinn. Á vissan hátt mátti segja,
að þá kæmi að úrslitastundinni. Og
nú gerðist dálítið furðulegt, „Eles“,
hin fræga skonnorta Bandaríkja-
manna, tók að velta klunnalega
í sjóum þeim, sem á henni skullu,
en „Blánefja", hin nýja tvímastr-
aða skonnorta Kanadamanna, þaut
nú áfram og var komin langt fram
úr Else fyrr en varði.
Og „Blánefja" sigraði í þessari
keppni um Alþjóðlega fiskimanna-
bikarinn, sem mikið var sótzt eftir.
Mannf j öldinn á ströndinni laust upp
fagnaðarópum, og frægð skonnort-
unnar barst fljótt um víða veröld,
því að „Blánefja“ lét sér ekki nægja
þennan sigur, heldur gerðist drottn-
ing fiskiflotans á Norður-Atlants-
hafinu og svo ástsæl í heimalandi
sínu, að mynd hennar getur enn að
líta á kanadiskum 10 centa pening-
um. Og á öllum þriðja og fjórða
tug aldarinnar hélzt frægð þessarar
svörtu, rennilegu skonnortu, eins
síðasta fulltrúa hins rómantíska
tímabils tígulegra timburskipa og
sannra sægarpa. Allan þann tíma
var Angus Walter skipstjóri hennar.
Skoiiortfln ósigraidi
eftir David Mac Donald
41