Úrval - 01.11.1966, Blaðsíða 88
SErnest Hemingway lijði
sex siðustu æviár sín í
augsýn alheims að
venju. Hann ferðaðist
um á jrönsku Rivier-
unni. Hann elti nautin jrá einu
nataatinu til annars á Spáni. Hið
jrœga andXit, krýnt brosi, sem skar
skeggjlœmi sundur í tvo hluta, birt-
ist í ótal blaðaljósmyndum. Það var
ekkert, sem benti til alvarlegra
vandrœða eða erjiðleika í líji hans,
en ógœjan var samt að nálgast.
Stjórnmálaástandið jlæmdi hann í
rauninni jrá heimili hans á Kúbu.
Þegar komið var jram til ársins
1960, var heilsu hans mjög tekið
að hráka vegna jjölmargra slysa og
óhappa og mikils drykkjuskapar.
Hann varð síjellt tortryggnari í
garð gamalla vina sinna. Á Spáni
varð hann sannjœrður um, að bíl-
stjórinn hans hejði í hyggju að
drepa hann með því að lenda vilj-
andi í bílslysi. Enginn gat sannjært
hann um, að ótti hans vœri ástœðu-
laus. Hann tók að haja áhyggjur
aj jjármálum sínum, þótt hann
hejði talsvert háar tekjur. Og hann
jylltist skilyrðislausri sannjœringu
um, að Ríkislögreglan bandaríska
væri á hœlunum á honum vegna
brota gegn skattálögunum og gruns
um að hann hejði „grajið undan
siðjerði stúlku, sem var ekki enn
lögaldra.“ Síðarnefnda atriðið má
rekja til sambands hans við skozka
blaðakonu, Honor að najni, sem
hann hjálpaði til þess að komast jrá
Madrid til New York og í leiklistar-
skóla þar. í október árið 1960
hringdi Hotchner til Hemingways
á heimili hans í bœnum Ketchum í
Idahojylki til þess að ræða við-
skiptamál við hann og skýra hon-
um jrá því, að Honor vœri komin
til New York. Hemingway greip
strax jram í fyrir honum og krajð-
ist þess, að engin nöfn vœru nefnd
í símanum. Hann sagði, að Hotchner
yrði að koma. strax til Ketchum.
„Símaðu mér komudag þinn,“ sagði
hann. „Notaðu símann ekki oftar.“
„Portlandrósin" átti að renna inn
á járnbrautarstöðina í Shoshone
klukkan níu að kvöldi, en hún
kom þangað nokkrum mínútum
fyrir níu. Ég fór inn á vínbar beint
á móti járnbrautarstöðinni, en þar
höfðum við alltaf fengið okkur
glas, áður en við lögðum af stað
86