Úrval - 01.08.1968, Blaðsíða 27

Eftir CARL DREHER
Hávaðinn, sem við verð-
’wKKj um að búa við, er sí-
V>SÉ|p fellt að aukast. Vaxandi
KáSSfe gremja fólks mun að
lokum valda því, að
einhverjar ráðstafanir verða gerð-
ar til þess að stöðva þessa þróun,
en á meðan slíkt er ekki gert svo
að neinu nemi, þá þjáist fólk af
völdum hins sívaxandi hávaða.
Hljóðin eru mismunandi sterk,
og er munurinn milli lágra og hárra
hljóða alveg geysilegur. Hljóðstig-
inn er geysilega stór. Maður, sem
stendur rétt fyrir aftan þotu, sem
er með alla fjóra hreyflana í gangi,
verður fyrir sannkallaðri árás, því
að á hljóðhimnum hans skellur
þrýstingur, sem er þúsund trilljón
(1.000.000.000.000.000) sinnum meiri
en það lægsta hljóð, sem hann get-
ur greint, verði engin önnur hljóð
til þess að trufla hljóðið.
Hljómburðarfræðingar og verk-
fræðingar, sem fást við gerð og
uppsetningu rafeindatækja, sem
taka upp hljóð, endurvarpa hljóð-
um, magna þau eða draga úr þeim,
hafa auðvitað annað að gera en
að skrifa núll. Og því hafa þeir
fengið að láni orðið og mælieining-
una ,,decibel” (dbi hjá rannsóknar-
stofum Belltalsímafélagsins. Nú er
byrjað að nota þetta orð í daglegu
máli. Það er tíundi hluti úr „bel“,
en orðið ,bel“ er ættarnafn Alex-
anders Grahams Bell, þegar síðara
„1“ hefur verið sleppt, þess manns,
sem fann upp talsímann, mannsins,
sem einnig var brautryðjandi á
Catholic Digest
25