Úrval - 01.08.1968, Blaðsíða 93
Tígnsdýrum hefur farið fækkandi að undanfömu og eru nú
ekki eftir nema 15 000 alls. En fratn til loka nítjándu aldar
voru þau til i Litlu-Asíu, norðurhluta Irans, suðurhluta
Kazákhstan og austur í Rússlandi. Af þeim var mergð í Indlandi,
llurma, Malaya, Indónesíu og Kína.
I Sovétríkjunum eru tígrisdýr aðallega til austur við Kyrrahafs-
strönd, lengst til austurs í nkjunum. Bannað er að veiða þau
og leggja fyrir þau gildrur, og gekk það hann í gildi 1956,
en árið eftir var veitt leyfi til að veiða hvolpa. handa dýragörðum
í Sovét. Ekki er neinum fært að stunda slíkar veiðar nema
þeim, sem kunna það til futtnustu.
Yfirlætislausi
tígrisdýraveiðimaðurinn
Eftir VICTOR SYSOYEV
Ekki er hægt að sjá það
á Ivani Bogachov að
áann hafi það að at-
vinnu að veiða tígrisdýr
— svo meinlítill virðist
hann vera, og allt að því feiminn.
Hann er svo hóglátur og gætinn og
fyrirferðarlaus að vel mætti ætla að
hann væri garðyrkjumaður eða bý-
flugnaræktarmaður. En hann er nú
samt frægastur þeirra manna í Sí-
beríu, sem tígrisdýraveiðar stunda,
og af þeim dýrum hefur hann veitt
36.
Nú er hann um sjötugt og hann
þekkir hvern stíg og slóð í Ussuri-
skógi, og jafnframt því að vera af-
bragðs skotmaður er hann skíða-
maður góður og er það honum til
hjálpar við veiðarnar.
Hann á heima í litlum bjálkakofa
skammt þar frá, sem Ussuri-á renn-
ur í Amurfljót, en þarna er furðu-
lega fagurt um að litast,
Það var í desemberlok að Ivan
þessi fékk símskeyti frá Avdeyev,
tígraveiðimanni í Obluchye, þar sem
hann segir hafa fundið slóð eftir
þrjú tígrisdýr. Svo við fórum þrír,
Bogachov, Prekopi bróðursonur hans
og ég, til þessa staðar, en þar slóg-
ust tveir í hópinn, Avdeyve og Fer-
Sputnik
91