Úrval - 01.08.1968, Blaðsíða 84

82
ÚRVAli
Kusner stökk glæsilega yfir allar
hindranirnar. Hér var augljóslega
um mjög náið samband hests og
knapa að ræða,“ sagði einn frönsku
gagnrýnendanna. Og bandarísk-
ur hestamaður sagði: „Hún ríður
ekki aðeins hestunum. Hún leikur
á þá eins og listamaður á úrvals
hljóðfæri”.
Fyrir skömmu hélt ég til Mary-
land til að fylgjast með Kathy við
þjálfun hestanna, sem hún ætlar
að beita í keppni á Ólympíuleik-
unum í Mexíkó í sumar. Andinn í
hesthúsinu var eins og í fimleika-
húsi, þar sem hestarnir biðu á
stöllum sínum, eins og íþrótta-
kappar, eftir því að vera kallaðir
til keppni. Kathy var mjög ákveð-
in og vildi ekkert um sjálfa sig
tala, aðeins hestana. Þegar ég
minntist á öll þau verðlaun, sem
hún hafði unnið, sagði hún: „Verð-
launin skipta engu máli. Það eina,
sem ég man er, hvernig hestunum
vegnaði. Eins og þú veizt, þá er
það höfuðatriðið, hvernig þeim
gengur.“
Þegar ég fór, stóð hún bein og
glæsileg í hesthúsinu og gældi við
einn hestanna. Þá minntist ég orða,
sem hún hafði sagt við föður sinn
fyrir langalöngu. „Ef meira væri
af hestum í heiminum, væri hann
áreiðanlega ekki eins flókinn og
hann er nú.“
Þetta var að sjálfsögðu skoðun
ungrar stúlku. En ég hygg að hest-
unum fyndist heimurinn einnig ein-
faldari, ef til væru fleiri stúlkur
í líkingu við Kathy Kusner. Og
fegurri væri hann einnig, því meg-
ið þið treysta.

Búvísindi.
Un,g hjón berjast stöðugt hetjulegri baráttu við öll þau snikjudýr,
sem ógna tilveru blómanna og runnanna í fallega garðinum þeirra.
Eiginkonan er dáuðhrædd við orma, mýs og skordýr eins og sannri
konu ber, og hún heldur áfram hernaði sínum af eldlegum áhu>ga.
Dag einn þegar maðurinn hennar var að klippa runna, kom hann
auga á eitraða slöngu, sem skreytt var tveim plástrum. Hann rak
upp stór augu og kallaði á konuna og sagði: „Komdu fljótt og sjáðu!“
Þegar hún sá slönguna, sagði hún ósköp rólega: „Mikið er ég fegin,
að henni liður betur! Það logblæddi úr henni um daginn, þegar ég
bjargaði henni frá kettinum. Hann starði dolfallinn á ástkæru kon-
una sína, sem gat ekki einu sinni afborið að þurfa beita eigin öngul.
„Nú, ég fór með hana inn og gerði að sárum hennar,“ sagði hún. „Hún
stendur með mér, finnst þér það ekki? Sko, hún étur kóngulærnar og
mýsnar." Að svo mæltu fór hún aftur út í rósagarðinn sinn og skildi
eiginmanninn eftir mállausan a fundrun.
Cleora F. Bieber.