Úrval - 01.08.1968, Blaðsíða 17

Úrval - 01.08.1968, Blaðsíða 17
HEIMKOMAN TIL JERÚSALEM 15 um að ræða helgistaði kristinna manna. Kristnir menn fengu að búa í borginni aðeins fyrir náð múhameðskra yfirvalda, að undan- skildum þeim tíma, er Bretar fóru með stjórn í landinu og svo á tím- um krossfaranna, er þeir stofnuðu konungsríkið Jerúsalem. Rómversk- kaþólskir menn hafa fengið að- gang að ýmsum helgistöðum, sem grísk-kaþólska kirkjan og aðrar austrænar kirkjudeildir ráða yfir, og deila þessar kirkjudeildir helgi- stöðum þessum hverjar með öðrum. í þeim hluta borgarinnar, sem tilheyrir Gyðingum, kasta strang- trúaðir Gyðingar jafnvel grjóti að þeim Gyðingum, sem ekki eru strangtrúaðir, til þess að láta þá vita, að þeir séu alls ekki velkomn- ir. Margir þeir Gyðingar, sem til- heyra ekki strangtrúarflokkunum, minna hina strangtrúuðu bræður sína á, að þeir dveljist sjálfir i eins konar einangruðu hverfi í borg hinna vantrúuðu og það séu þeir sjálfir, sem hafi einangrað sig. í>að eru aðeins pílagrímarnir, sem virðast vera eins og þeir séu heima hjá sér, enda er Jerúsalem enn musterisborg likt og hún var í fornöld. Múhameðstrúarmenn álíta borg- ina heilaga, af því að það er álitið, að Múhameð hafi einmitt stigið upp til himna úr Jerúsalemsborg á vængjuðum hesti. Fólki er enn bent á farið eftir hóf hestins hans á hinum mikla kletti, sem stendur í miðri Klettahvelfingunni, fegurstu byggingu Jerúsalem og einum mesta helgistað múhameðstrúar- manna. En helgi klettsins var kom- in á löngu fyrir himnaför Múham- eðs. Gyðingar álíta, að þetta sé ein- mitt staðurinn, þar sem Abraham bjó sig undir að fórna ísak syni sínum samkvæmt boði guðs. Kristnir menn álíta borgina helga sem stað krossfestingar og upprisu Jesú. Þar er einnig fæðingarstað- ur Maríu meyjar, Getsemanegarð- urinn, staðurinn þar sem Jesús var húðstrýktur og dæmdur og leið- in, sem hann bar krossinn eftir Golgata. Múhameðstrúarmenn hafa alltaf getað heimsótt helgistaði sína í Jerúsalem að undanteknum nokkr- um árum á krossferðartímunum. Múhameðstrúarmenn hafa ráðið yfir borginni mestallan þann tíma, sem liðinn er, síðan Arabar unnu Jerúsalem í fyrsta sinni árið 637 eftir Krist. Kristnir menn hafa alltaf átt erfiðara um vik með að fá leyfi til pílagrímsferða til helgi- staða sinna í borginni. Krossfar- irnar hófust einmitt vegna þess, að á 11. öld bönnuðu ofstækisfullir múhameðstrúarmenn kristnum mönnum að stíga fæti sínum inn í hina helgu borg. Eftir að kross- farartímunum lauk með því, að múhameðstrúarmenn imnu Jerú- salem að nýju, var kristnum píla- grímum samt leyft að heimsækja borgina. En dagbækur ýmissa píla- gríma, sem til borgarinnar komu á þeim tímum, greina frá fjölmörgum frásögnum um ýmiss konar áreitni og ofsóknir, sem kristnir menn hafi orðið fyrir í Jerúsalem. Þetta stafaði yfirleitt af þeirri staðreynd, að eigendur borgarinnar skoðuðu Jerúsalem fjrrst og fremst sem
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.