Milli mála - 2023, Qupperneq 227

Milli mála 15/2/2023 227
Cristina Civale
Bloody Mary1
Við hittumst á hverju föstudagskvöldi klukkan sjö á happy hour á
bar við San Martín-götu. Leiðir okkar lágu saman fyrir tæpu ári
þar sem við skoðuðum geisladiska í Zivals-búðinni á horni Callao- og
Corrientes-götum. Við kynntumst þó fyrst fyrir rúmum tíu árum
þegar við stunduðum nám í félagsfræði við háskólann og urðum
góðir vinir síðustu þrjú árin. Við hittumst ekki aftur fyrr en þennan
dag í plötubúðinni. Við heilsuðumst eins og við hefðum hist í gær.
Samstundis mynduðust þægileg kunnuglegheit á milli okkar og
okkur leið eins og vinirnir sem við höfðum verið í skólanum. Ólíkt
flestum karlmönnum sem ég þekki hafði hann hvorki bætt á sig
aukakílóum né misst hárið á þessum árum. Við vorum bæði skilin.
Hann fyrir fjórum mánuðum við kærustu sína til margra ára og ég
fyrir sex mánuðum við manninn sem ég varð ástfangin af. Daginn
sem við hittumst gengum við niður Corrientes-götu og töluðum við-
stöðulaust. Við reyndum að vinna upp tímann sem við höfðum ekki
hist og gátum ekki munað af hverju. Áköf sögðum við hvort öðru
hvað á daga okkar hefði drifið. Þannig fór að við settumst niður á bar
við San Martín-götu og fengum okkur kaffi, hvern kaffibollann á
fætur öðrum. Þegar við kvöddumst ákváðum við að hittast á happy
hour næsta föstudag. Með þeim óformlega hætti var lagður grunnur
að vikulegum fundum okkar.
Eftirsjá einkenndi fundi okkar frekar en erótískur eða rómantískur
undirtónn. Við hittumst til að drekka. Við vorum bæði vængbrotin
og biðum eftirvæntingarfull þessara föstudagseftirmiðdaga, þar sem
við veltum okkur til skiptis upp úr eigin óhamingju og sambands-
slitum. Ég held að okkur hafi fallið vel að velta okkur upp úr óförum
1 Cristina Civale, Microfelicidad y otros relatos, Buenos Aires: Milena Caserola, 2013, bls.331–339.