Milli mála - 2023, Side 228

228 Milli mála 15/2/2023
okkar, að kvarta eins og þessi síendurtekna saga væri hinn eini sanni
drifkraftur lífs okkar. Það var afsökun fyrir því að hlusta á óþreyt-
andi raddir okkar tjá sömu orðin, sömu réttlætingar. Það var betra en
að tala við sjálfan sig úti á götu eða fyrir framan spegilinn. Annað
skipti ekki máli. Við spurðum einskis, hvorugt okkar dirfðist að
gagnrýna eða spyrja hver bæri ábyrgð á því sem gerst hafði. Við
töldum það sjálfgefið að við værum fórnarlömb duttlungafullra ör-
laga sem hefðu látið reiði sína bitna á okkur og tveir af útsendurum
þeirra hefðu eyðilagt líf okkar.
Venjulega drukkum við tvær umferðir á happy hour og okkur
líkaði hugmyndin um að prófa mismunandi drykki. Fyrir skilnað var
hvorugt okkar vant að drekka annað en miðlungsdýr vín, svo fund-
irnir snerust um að sefa sorgir okkar í fínum kokteilum.
Feimnin rjátlaðist af vini mínum í seinni umferð happy hour og þá
rifjaði hann upp fyrir mér í smáatriðum, næstum eins og hann væri
að endurupplifa augnablikið, kvöldið sem hann kom heim til sín og
öll raftækin voru horfin, allt frá skröltandi örbylgjuofninum sem þau
fengu í brúðargjöf til glænýja sjónvarpsins sem hann var enn að borga
af. Á stofuborðinu fann hann skilaboð skrifuð með áberandi rauðu
bleki á nýlegt yfirlit yfir sameiginlega bankareikninginn, sem undir-
strikuðu hin óvæntu sambandsslit. Á bakhlið yfirlitsins las hann
texta með upphrópunarmerkjum sem hann túlkaði sem skipun. Þar
stóð að hann ætti ekki að leita hennar, honum ætti ekki að detta það
til hugar, því að á þessu augnabliki væri hún komin langt í burtu og
sæi glottandi fyrir sér andlit hans. „Tíkin stal öllu frá mér“, hrópaði
hann á þessu augnabliki sögunnar og bætti því við niðurbrotinn og
snöktandi að þennan dag hefði úrslitaleikur Libertadores-deildarinnar
farið fram. Hann bætti við að sökum þess að hann var óvænt yfir-
gefinn og umfram allt vegna sjónvarpsleysis, varð hann að horfa á
leikinn á reykfylltum bar – á þeim tíma var enn leyfilegt að reykja á
börum – og aldrei gleymdi hann að bæta við hversu mikið hann
hataði tóbaksreyk.
Hann var kominn á fjórða drykk og með tilþrifum sagði hann
síendurtekið sömu söguna. Það var ekki fyrr en að við kvöddumst
með fölskum kossi á kinnina, að mér tókst að segja mína sögu, segja
honum – eða öllu heldur endurtaka – að ég hefði loks haft hugrekki
til að yfirgefa manninn minn þegar hann braut á mér vinstri úln-
BLOODY MARY
10.33112/millimala.15.2.11