Mímir - 01.06.2005, Qupperneq 108

Mímir - 01.06.2005, Qupperneq 108
sigra mælskukeppni með kröftum.44 Þór skortir greinilega það vit sem sannur karlmaður á að hafa. Hann virðist einungis geta beitt líkamlegum kröftum en ekki andlegum, sem sést greinilega á þessum tveimur sennum sem hann lendir í. í Hárbarðsljóðum er hann í raun fórnarlamb Hárbarðs, sem að öllum líkindum er Óðinn í dulargervi. Þeir metast um mismunandi hiutverk, Þór er fulltrúi sumarverka, hann er bardagaglaður og hraustur, á meðan Óðinn erfulltrúi hermanna að vetrum, sér um kvennafar og skáldskap. Óðinn nýtur þess að Þór veit ekki hver hann er og getur því óhikað notað allt sem hann veit um Þór og gerðir hans, án þess að þurfa að óttast það að Þór geti svarað almennilega fyrir sig. I Hárbarðsljóðum kailar Þór Óðinn oft ragan, en aldrei argan, enda virðist hafa verið stigsmunur á milli þessara tveggja orða, ragur var nokkurs konar skrauthvörf af argur og ekki alveg jafnslæmt. Óðinn kallar Þór hins vegar hvorki ragan né argan, en gerir lltið úr verkum hans. Á tveimur stöðum vegur hann þó mest að karlmennsku Þórs, annars vegar þegar hann segir Þór hafa skolfið af hræðslu í hanska Skrýmis45 og hins vegar þegar hann segir Þór að Sif eigi sér hó heima.46 í Lokasennu segir Loki slíkt hið sama við Sif, að þótt hún þykist hafa verið siðprúð, eigi Þór sér þó einn hó og það sé Loki sjálfur.47 Þá fullyrðingu styður sagan um það þegar Loki klippti hárið af Sif og þurfti að gefa henni nýtt og náði þannig í ýmsa dýrgripi handa goðunum, þar á meðal karlmennskutákn Þórs, Mjölni.48 Loki hlýtur að hafa klippt Sif á meðan hún svaf og til þess að hafa aðgengi að henni sofandi hlýtur hann að hafa verið ástmaður hennar. Samkvæmt þessu átti Þór, karlmennskan holdi klædd, sér kviðmág sem ekki var viss um kyngervi sitt og veitti honum auk þess hamarinn sem karlmennska Þórs virðist byggja á, alla veganna lendir Þór í mikilli sjálfsmyndarkreppu í Þrymskviðu þegar hamarinn týnist. í Þrymskviðu er hægt að sjá hamar Þórs sem tákn um karlmennsku hans og vald. Sviptur áhaldi sínu verður Þór að konu og verður ekki aftur að karlmanni fyrr en áhaldið er lagt í kjöltu hans. Þrymskviða hefst í media res og þvi óljóst hvernig hamarinn glataðist. Líklegast er að Þrymur hafi stolið honum á meðan Þór svaf, en hvernig? Þegar Þór vaknar ávarpar hann fyrst Loka, sem virðist sofa í sama herbergi og jafnvel vera rekkjunautur hans. Loki, sem oft kemur ásum í vandræði er 44 Clover 2002, bls. 110. 45 Eddukvæði 1949, bls. 122. 46 Eddukvæði 1949, bls. 126. 47 Eddukvæði 1949, bls. 159. 48 Snorri Sturluson 1949. 106 líklegur til að hafa hjálpað Þrym að stela hamrinum, auk þess sem hann flýgur rakleiðis til Þryms og virðist vita af hamrinum þar. Þegar æsirnir ákveða að búa Þór sem Freyju, segist hann hræddur um að verða kallaður argur, svo spurningin verður sú hvort Þór missi karlmennsku sína vegna skorts á hamri eða af því að hann hefur eytt nótt með Loka sem er alræmdur fyrir tvíkynhneigð sína.49 Hægt væri að halda því fram að hamar Þórs tákni fallíska karlmennsku og þjóðfélagslegt stéttarkerfi. Hamarinn veitir karlmanninum sem beitir honum afl til að kúga konur og hlutgerva þær og vernda þjóðfélagslega og kynferðislega reglu. Þegar hamarinn er horfinn kemur Loki fram sem valkostur og stendurfyrir frjálslegri skilgreiningu á kynferði sem gerir Þrymskviðu að því skemmtikvæði sem hún er.50 Skaði Skaði á sér einna skrýtnasta sögu ásynjanna, hún var upphaflega jötunn, dóttir Þjassa sem rændi Iðunni og æskueplum hennar og galt fyrir með lífi sínu. En Skaði, dóttir Þjasa jötuns, tók hjálm og brynju og öll hervopn og fer til Ásgarðs að hefna föður síns.51 Skaði tekur hér að sér karlmennskuhlutverk og fer til að hefna föður síns, sem var karlmannsverk, í skaðabætur fær hún að velja sér einn ásanna sem mann. Þetta er viðsnúningur á hefndarferlinu, kynjahlutverkunum er snúið við, Skaði er hefnandinn sem verður að friða og þar sem hún er f karlmennskuhlutverkinu taka æsirnir að sér kvenhlutverkið, að vera sáttagjöf, eða nokkurs konar verðlaun og raða sér upp svo hún geti metið þá eftir fegurð fóta þeirra, en ekki eftir hreysti þeirra eða öðrum karlmennskulegum dyggðum. Annað sem var gert til sátta við hana var það að hana ætti að hlægja og var Loki látinn sjá um það, hann batt um hreðjar sér og skegg geitar og toguðust þau á með tilheyrandi skrækjum og þegar Loki lætur fallast á kné Skaða hlær hún. Þarna er misþyrming á karlmennskutákni notuð til að vekja hlátur hinnar karlmannlegu konu og skrækirnir eru mjög ókarlmannlegir. Þannig lítur út fyrir að til þess að Skaði í herklæðum fallist á bætur og afklæðist karlgervinu verði æsirnir að kvengerva sig og gera grín að karlmennskutáknum sínum. Skaði er eini jötunninn sem sækist eftir því að fá maka úr hópi óvina sinna, ásanna, og tekst það. En 49 Jón karl Helgason 2002, bls. 160-161. 50 Jón Karl Helgason 2002, bls. 166. 51 Snorri Sturluson 1949, bls. 100.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148

x

Mímir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Mímir
https://timarit.is/publication/1937

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.