Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 2020, Síða 18

17
Veröld sem var - Glefsur úr sögu símans á Fljótsdalshéraði
Nýja símstöðin á Egilsstöðum, tekin í notkun 1970. Eigandi myndar: Ljósmyndasafn Austurlands.
að halda fyrir sig því sem þær yrðu vísari í
vinnunni.
Oft var brosað í vinnunni. Ég minnist þess
að orðheppin símastúlka var einhverju sinni
að afgreiða símtal við Heildverslun Eggerts
Kristjánssonar og vildi viðskiptavinurinn tala
við Eggert. Ekki gekk það eftir þar sem téður
Eggert reyndist vera látinn fyrir nokkrum
árum. Man ég að símastúlkan sagði stutt í
spuna við þann sem símtalið pantaði: „Það
er ekki á mínu valdi að afgreiða þetta, en þú
gætir reynt að tala við hann Hafstein miðil.“
Við símastúlkur bárum þann kross að þurfa
aftur og aftur að svara mönnum sem voru í
glasi eins og sagt er. Gat þetta verið þreytandi
og valdið töfum þar sem menn áttu það til að
liggja í því svo dögum skipti. Kallaði einn
af þessum kunningjum okkar það annan eða
þriðja í afmæli. Oft áttu þessir viðskiptavinir
sínar uppáhalds símstúlkur sem þeir heimtuðu
að fá að tala við. Símnotendur af þessum
toga höfðu afleitt eða ekkert tímaskyn og
hringdu, eftir að næturvaktirnar komu til, oft
að næturlagi og vildu þá ýmist spjalla eða
jafnvel panta símtöl. Einhverju sinni hringdi
maður, vel við skál, klukkan þrjú um nótt og
heimtaði að ég næði fyrir hann í þáverandi
forsætisráðherra, sagðist þurfa að skamma
mannfjandann.
Þá var síminn nýlega orðinn sjálfvirkur
svo ég sagði við hann; „Nú hringir þú sjálfur,“
um leið og ég fletti upp símaskránni af handa-
hófi og gaf honum upp númerið hjá skrifstofu
Eimskipafélagsins sem ég taldi mannlausa á
þessum tíma sólarhrings. Eftir örstutta stund
hringdi maðurinn aftur stórhneykslaður og
sagði sínar farir ekki sléttar. Sagði hann að
heima hjá ráðherra væri örugglega brjálað
partý því einhver fyllibytta hefði svarað í
símann og röflað fram og aftur um skipa-
komur. Á eftir hringdi ég í númerið og heyrði
þá í fyrsta skipti í símsvara sem þá var nýjung
í símaþjónustu.
Árið 1970 var opnuð sjálfvirk símstöð á
Egilsstöðum. Í framhaldi af því urðu aðrar
símstöðvar í fjórðungnum sjálfvirkar og
nokkru seinna sveitasíminn. Samfara því
að sjálfvirka stöðin var opnuð voru teknar
upp næturvaktir og vann hver símastúlka
tvær nætur í viku. Næturvaktirnar voru oftast
rólegar, þó voru fastir liðir, t.d. afgreiddum við
veðurathugunastöðina á Eyvindará þrisvar á