Eir - 01.07.1900, Qupperneq 21

Eir - 01.07.1900, Qupperneq 21
133 dýrum, en verða að geymn sér meiri eða minni forðn. Rkki flskast heldur vel, ef menn geta jafnótt lokið veiðinni. Þar rekur þá að þvi sarna; monn vruða að fara svo með fiskinn, að hann get.i geymst óskemdur. [’á kemur sú spuming til athugunar, hvort unt sé að geyma kjöt svo, að það verði ekki verri fæða. Geymslunð/'erðimar eru tnargar, en allar i þvi fölgnar að verja rotnun, fara svo með matvælin, að rotnunarbakteriur þrífist eklci i þeim, þótt þær koinist að, eða drepa þær sein loða við, og varna síðan nýjum að komast að. Menn salta kjötið, reykja, þurka (herða), siirsa, ísverja og sjóða niður, og enn fleiri aðferðir eru til, eu tiðkast. eklci hér á landi svo ég viti. Saltað kjöt. og firkur tekur töhiveiðum breytingum öðrum en að bragðiuu. fað missir nokkuð af sínum eðlilega vökva; verður því þyrkingslegra og strembnara og tormeltara. Þegar það er bleytt upp og afvatnað, af þvi saltið hofir verið of mikið, nær það sér ekki aftur, en nokkuð af næringarefnum þess missist í vatnið, og enda i pækillnn, ef hann heflr staðið á því. Iteykt kjöt tokur í sig ýmisleg rotnunarverjandi ofni úr reyknum, sem voita því hið einkennilega bragð, og auk þess þornar það töluvert. Mönnum hæt.tir til að reykja of lengi, þurka of mikið. Sé það ekki gert, má segja að roykt kjöt og fiskur meitist vel, en ofhangið og þurt er það tortuggið og tormelt. Kjöt af landdýrum er ekki þnrkað hér á landi svo ég viti, on Færeyingar fara svo með kindakjöt. Fiskur er liertur enn, þótt lítið sé i sainauburði við það, sein áður var, þegar hann var verzlunarvara í útlöndum í góðn gengi. Hann hefir ákaflega rnikið af næringarefnum, BO hluta eggjahvítu- ofna af 100, en tannraun er að tyggja hann svo, að hann verði auðmeltur. Þó getur verið álitamál, hvort þessi tanmaun hefir ekki verið tönnunum holl. Vist er um það, að tannáta og tannpína hafa farið i vöxt um leið og harðfiskur livarf, hvort sem orsökin er þessi eða önnur. Freð- fiskur er aiiðtnggnastur og aðgengiiegastur fyrir meltingai-fær- in, Heitir þorskhausar hafa ekki mikið næringargildi, því að
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eir
https://timarit.is/publication/36

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.