Skírnir - 01.01.1846, Qupperneq 34

36
kenníngar þeirra liafi haft á cyjarskeggja, má sjá
af |jví sem enskur ma&ur llowe afc nafni segir, ef
liönum er annars trnandi: að áSur enn Frakkar
komu til eyjarinnar, hafi siöferði Otaheitíngja veriS
hiS besta; þeir hafi veriö friösamir og hófsamir,
skírlífir og ráövandir, en nú se þeir drykkfeldir
og sællífir, saurlífir og svikulir. Kennir hann það
jieim sjö bisku'piirn Frakka og 103 klerkmn, sem
að sér liafi tekið a& menta eyjarskeggja. Svo
niikií) er vist, aö Frökkum er ekki lengur vært á
eynni; liatast innbúarnir við þá, serílagi sökum
þess, Frakkar liafi kennt þeim að drekka brenni-
vín: „þér géfið oss vín og brennivíii’’, segja þeir,
„vér géfum j&ur í staðin st ín og brauðepli; giíðir
erub þér, en Pómara drottning er betri; því er
það vor innilig ósk og von, að þér verðið á burtu,
óskum vér yður lukkulegrar ferðar, en einkuin
þess, ab vér megum aptur sjá drottníngu vora”.
(Pómara hafði orbið ab flýja úr eynni fyrir ofríki
Frakka). En sökum þess Otaheiti er ekki vært
ámóti Frökkum, svo litillri eyju, svo má nú sjá
fyrir endann á hvernig fara muui;,Enskir eru vin-
sælir á eynni, Viktória er meykonúngur einsog
Póinara, og það er nóg til þess, að eyjarskeggjar
leiti ásjár hjá þeim, og meb því undireins gefi
sig þeim á vald.
þó nú svo fari í þessu máli, og þó Noi;bur-
álfubúum takist að mata krókin á einstaka stað
1 fyrir utau Evrópu, þá er hitt þó hverjum Ijóst,
ab lítili hefir árángur þeirra verið yfirhöfub að
tala af vibskiptum sinum við innbiía hiuna heims-
álfanua á seinni timum. Abdelkaber og Kabýlar