Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 5

Danmörk.
KEÉTTIR.
7
eru, greiSa atkvæði meS frumvarpinu. Nú urbu þíngmenn enn aö
spyrja sjálfa sig, hve margir eru vér nú eiginlega? eru vér 80 efcr
60? Ef vér erum 80, þá eru 60 þrír fjórfeúngar allra þíngmanna,
og tveir þribjúngar þeirra eru 40, eptir þessum reikníngi þarf 40
atkvæSa hib fæsta meb frumvarpinu, og þa& er eigi séþ, a& svo
mörg fáist. En ef vér erum eigi fleiri en 60, þá eru 45 þrír fjórS-
úngar allra þíngmanna , og tveir þri&júngar þeirra aptr eigi nema 30;
eptir þessu þarf eigi nema 30 atkvæ&a me& frumvarpinu, og a& fá
þau er hæg&arleikr. En nú kom Sérníng me& þá uppástúngu, að for-
seti skyldi kve&ja Holseta og Láenborgarmenn til þíngs, usvo a&
hús mitt yer&i fullt”. En hversu har&fenglega sem hann sótti þetta
mál, þá féll þa& samt ni&r, mælska hans megna&i eigi a& halda því
uppi. En í annan sta& ver&u vér að álíta, að Sérníng hafl haft
rétt fyrir sér í því, er hann tók fram um málið sjálft, a& þa& væri
engin þörf á a& gjöra breytíngu á alríkisskránni fyrir sakir frumvarps-
ins. uStjórnin getr, sag&i hann, mínkaö tillagshluta Holseta og þa&
fær enginn bannað henni, og svo getr hún komið til vor me& dá-
litla fjárbón í einföldu lagafrumvarpi, og sagt: ,þarna vantar í þum-
alinn, hylið granahári& aö tarna fyrir mig, og vér erum þess al-
búnir.” Margir tóku og undir þetta, kvá&ust albúnir a& veita fé&,
en eigi vildi þeir breyta alríkisskránni. En rá&gjafarnir, forsetinn og
fjöldi þíngmanna stó&u fastir á því, a& frumvarp þetta hlyti a& breyta
alríkisskránni, og þó bar þa& eigi a&ra yfirskript en Jagafrumvarp”.
þa& kom enn fram í ræ&um þíngmanna, að þeir voru eigi svo ófúsir
á a& gjöra þessa breytíngu á alríkisskránni, svo sem þeir voru hræddir
um, a& þa&an yr&i dregið dæmi til a& breyta ö&rum greinum í
alríkisskránni, þar til búið væri a& skapa úr henni allt annað en
hún væri. Mun þá einkum hafa mörgum mönnum hvarflað fyrir
sjónir, a& sí&ar yr&i reynt a& rýma Holsetum og Láenborgarmönnum
alveg burt af alríkisþíngi, en láta Dani og Slésvíkrmenn sitja eptir
og ræ&a þar samríkismál sín í mesta bró&erni; fyrir því vildu menn
eigi gefa fyrirdæmi, er siðar kynni ver&a haft a& svo háskalegu
eptirdæmi. Svo lauk nú máli þessu, a& margir kvá&ust gefa því
atkvæ&i sitt, a& svo fyrir skildu, a& þa& ger&i enga breytíng á alríkis-
skráuni, e&r þá a& ekki eptirdæmi væri þa&an dregið; sí&an var
málið samþykkt meÖ 49 atkvæ&um. — Mál þau, er rædd voru á