Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 135

Ofriðrinn.
FBÉTTIB.
137
héldu og burt úr Pavíu til Melegnan ebr Merignan borgar, er liggr
rúmar tvær mílur landsuíir frá Mílanborg; en þa&an flæmdu Frakkar
þá degi síbar, og urbu þeir þá aí) halda strykinu lengra austr á eptir
meginher Austrríkismanna. 8. dag júnimánabar héldu þeir Napóleon
og Viktor innreib sína í Mílanborg. Sama dag lýsti Napóleon fyrir
borgarmönnum áformi sinu og vilja. Napóleou gat þess fyrst í
auglýsíngu sinni, aí) óvinir þeirra, sem og væri óvinir sínir, hef&i
dreift því meþal manna, til þess aí> verr skyldi mælast fyrir mál-
stab þeirra, ai hann hefii farii herför þessa einúngis sakir viri-
íngafýsnar ebr til ab auka land Frakkaveldis. þessu svara&i Napól-
eon mei þeim orímm: „Ef nú eru menn uppi, er eigi skilja köllun
tímans, þá er eg eigi í þeirra tölu. Nú á tímum, er skynsamt
almenníngsálit ríkir, eru menn meiri sakir þess, er þeir megu sín
mikils hjá almenníngi, heldr en af bardögum og sigrvinníngum”.
Sí&ar segir hann: „Stundum sýnir forsjónin sig hlibholla heilum
þjóíium sem einstökum mönnum, meb því ab hún gefr þeim tæki-
færi til aí) veríia miklar allt í einu; en því fylgir þó sá skildagi,
ali þær hafi manndáb 1 sér til al) færa sér tækifærib vel í nyt”.
Eptir'þetta fylgdi bandalibib austr á eptir Austrríkismönnum; fóru
Frakkar sybst, þá Sardiníngar norbar, en norbast var Garibaldi meb
sína menn og veitti hann Austrríkismönnum þúngar búsifjar, enn þótt
hann væri fámennr. Nú yfirgáfu Austrríkismenn Lódí og Píasenza,
hvort vígií) og herstöbina á fætr annari, og léttu eigi fyrr undan-
haldinu en þeir komu austr ab Minsá (Mineio), er rennr á landa-
mærum Feneyjalands og Langbaröalands norban úr Garbavatni (Lago
di Garba) subr í Póelfi. Hér taka vib kastalar Austrríkismanna
fjórir, er svo heita: Mantúa, Pesséra (Peschera), Veróna og Legn-
agó. Kastalar þessir standa mjög svo í réttan ferhyrníng; sybst
og vestast liggr Mantúa vib Minsá, þá Pesséra norbast og vestast
vib Minsá, þar sem hún rennr úr Garbavatni, þá er Veróna austast
og norbast vib Adígu, er Austrríkismenn kalla Etsch (Ezká), kemr
á sú lengst norban úr Mundíufjöllum, og sunnar og nebar meb
ánni stendr Legnagó sybst og austast, er lokar ferhyrningnum þeim
megin. Allir eru kastalar þessir hinir ramgjörvustu, þó eru þeir
Mantúa og Veróna miklu traustastir og |)ykja nú nálega óvinnandi.
Nú er ab segja frá því er gjörbist í öbrum hérubum á Ítalíu.